ေရွာင္းက်န္႔ တစ္ေယာက္အိမ္ေပါက္ဝနားက ၾကမ္းျပင္မွာ တင္ပ်ဉၡြေထိုင္ေနၿပီး ဂစ္တာကို ေပြ့ပိုက္ထားတယ္။လက္ဖ်ားေလး တစ္ခ်က္အလႈပ္မွာေတာ့ ဂစ္တာႀကိဳးဆီက အသံျပတ္ေတာက္ေတာက္ကေလး ထြက္က်လာပါတယ္။ေရွာင္းက်န္႔က ခုခ်ိန္ထိ ဂစ္တာလက္ကြက္ကို A minor နဲ႔ G minor ကေန မတက္ေသးတာမို႔ ရသေလာက္သာ တီးၾကည့္ေနရတာပဲျဖစ္တယ္။ေရွာင္းက်န္႔ သီခ်င္းမဆိုျဖစ္တာမနည္းၾကာၿပီ။ ပါး စ်ာပနၿပီးကတည္းက သီခ်င္းေတာင္ ညည္းျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးရယ္။
အေတြးနဲ႔အတူ ပါးကို သတိရသြားျပန္တာမို႔ မ်က္ရည္ၾကည္က အိခနဲဝိုင္းလာတယ္။ ေရွာင္းက်န္႔ က ပါးကို လြမ္းလို႔ ငိုခ်င္တဲ့အခါ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာပဲ က်ိတ္ငိုျဖစ္ပါတယ္။ဝမ္းပန္းတနည္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ကို ေပးမျမင္ေစခ်င္လို႔ပါပဲ။အခုလည္း သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ ပ်ိဳးခင္းဘက္သြားတုန္းမို႔သာ မ်က္ရည္ရဲရဲ ဝဲပစ္လိုက္တာရယ္။
သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ဆိုမွ...အရင္ကဆို ေရွာင္းက်န္႔ခမ်ာ သစ္ေတာအရာရိွဝမ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းရိွရမွာကို စိတ္ရႈပ္ရေပမဲ့ အခုက် ေနသားက်သြားသလိုလိုပါပဲ။ မထိတထိနဲ႔ ကလူက်ီစယ္တတ္ၿပီး ရင္ခုန္ေအာင္လုပ္တတ္ေပမဲ့ စိတ္ထားျပည့္ဝတဲ့ သစ္ေတာအရာရိွဝမ္က ႏွစ္လိုဖြယ္ေတာင္ ေကာင္းေနေသးေတာ့တာရယ္။ ရုပ္ရည္ေရာ၊ ရာထူးေရာ ေျပာစရာမရိွသူက ေရွာင္းက်န္႔ကိုဆို ဂရုစိုက္တတ္ျပန္ပါေသးရဲ့။ လူလည္က်ၿပီး ႏွာဘူးထတတ္တာေလးက လြဲလို႔ေပါ့။
ရုတ္တရက္ သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ကို ေတြးမိသြားတာမို႔ ေရွာင္းက်န္႔လည္း ဆံပင္တိုေလးေတြ လြင့္ခါသြားတဲ့အထိ ေခါင္းကို ရမ္းခါပစ္လိုက္တယ္။ ဟင့္အင္း...သူ႔ကိုယ္သူ "ေမာင္" လို႔သံုးႏႈန္းလိုက္တိုင္းမွာေတာင္ ရင္ခုန္ေနရတဲ့ဟာကို အေတြးေတြထဲအထိပါ လိုကၼစိုးမိုးခ်င္ပါနဲ႔ၪီး။
ေရွာင္းက်န္႔ ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္သီခ်င္းက ကက္ဆက္တစ္ေခြစာမို႔ စုစုေပါင္း ၁၀ ပုဒ္
ရိွတယ္။ တီးဝိုင္းနဲ႔ တီးထားတဲ့သံစဉ္ ေတြခ်ည္းမို႔ အိမ္မွာသာဆို စႏၵရားနဲ႔ ကီးေျပာင္းၿပီး ဆိုလို႔ရေပမဲ့ အခုက် မတီးတတ္တဲ့ ဂစ္တာကိုသာ ဒီအတိုင္းေပြ့ပိုက္ထားရတာရယ္။ လက္ေခ်ာင္းသြယ္ေလးေတြကေတာ့ ဟိုထိ ဒီခတ္နဲ႔ ေရြ့လ်ားေနမိတုန္းပါပဲ။
YOU ARE READING
Together For A Day(Completed)
Fanfiction"ဘာ...ဘာလို့ လူကို ဂျစ်တူး လဲ" "အာ...ဂျစ်တူးမို့လို့ ဂျစ်တူးလို့ခေါ်တာပေါ့...ဂျစ်တူးရ..."
