ေရွာင္းက်န္႔ အဝတ္ေတြသိမ္းေခါက္ေနရင္း သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ အခန္းေထာင့္မွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လို႔ ဂစ္တာႀကိဳးၫွိေနေလရဲ့။ ခ်န္ရွားကျပန္လာကတည္းက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န္႔လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးေနေနရပါတယ္။ အခုေတာင္ အဝတ္ေခါက္ရင္း မ်က္လံုးေထာင့္ကေန ခိုးၾကည့္ရတာရယ္။
တကယ္ေတာ့ အခြင့္အေရးဆိုတာ ရတုန္းယူထားရတာမို႔ ေရွာင္းက်န္႔ ရွန္ဟိုင္းကိုလိုက္သြားခ်င္တာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္မွာကလည္း သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ရိွေနတာေၾကာင့္ စိတ္က ဒိြဟျဖစ္ေနရတယ္။အိမ္ေထာင္က်ခါစစိတ္နဲ႔သာဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားမိမွာဆိုေပမဲ့ အခုက် ေရွာင္းက်န္႔ ခမ်ာ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနရပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ မခြဲခြါခ်င္တဲ့စိတ္အမ်ွင္တန္းေလးေၾကာင့္ပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အရင္ထက္ ပိုလာတဲ့သံေယာဇႂဉၠောင့္ သစ္ေတာအရာရိွဝမ္နဲ႔ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ ေဝးရမွာမ်ိဳးကိုေတာင္ မလိုလားေတာ့ဘူးရယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုထိ ေဝခြဲရခက္ေနတာပါပဲ။တကယ္လို႔မ်ား သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ဘက္က တားျမစ္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ ေသခ်ာေပါက္ ေခါင္းညိတ္မိမွာပါပဲ။ေရွာင္းက်န္႔ရဲ့ျဖစ္တည္မႈမွန္သမ်ွကို သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ဆီ တိတ္တိတ္ကေလး ပံုအပ္ထားၿပီးသားမို႔။
ေရွာင္းက်န္႔ အဝတ္ေခါက္ေနရင္း တစ္ေယာက္တည္းအေတြးလြန္ေနခ်ိန္မွာပဲ ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတာက...
"ေထာက္! "
"က်စ္..."
ဂစ္တာႀကိဳးျပတ္သြားတာျဖစ္ၿပီး သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ရဲ့ စုတ္သပ္သံက ေနာက္ဆက္တြဲထြက္ေပၚလာပါတယ္။သစ္ေတာအရာရိွဝမ္က ဂစ္တာကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒီတိုင္းလွဲခ်ထားလိုက္တဲ့အခါ အခုေလးတင္ ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့
ဂစ္တာႀကိဳးဟာ လႈပ္လႈပ္ရမ္းရမ္း။ေရွာင္းက်န္႔ လည္း အဝတ္ဆက္မေခါက္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ အေျခအေနကို တိတ္တဆိတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့အခါ သစ္ေတာအရာရိွဝမ္က သစ္လံုးနံရံေပၚ ေခါင္းမွီခ်လိုက္ရင္း စကားစလာပါတယ္။
"အဲ့အဝတ္ေတြေခါက္ၿပီးတာနဲ႔ ခရီးေဆာင္ေသတၲာထဲေသခ်ာထည့္...မနက္ျဖန္စေနေန့မလား...သြားရမွာမို႔ ျပင္ဆင္ေတာ့..."
YOU ARE READING
Together For A Day(Completed)
Fanfiction"ဘာ...ဘာလို့ လူကို ဂျစ်တူး လဲ" "အာ...ဂျစ်တူးမို့လို့ ဂျစ်တူးလို့ခေါ်တာပေါ့...ဂျစ်တူးရ..."
