ေန့လယ္ေန့ခင္းမို႔ ေဆာင္းၪီးအေငြ့အသက္ေတြလႊမ္းၿခံဳထားတဲ့ သစ္လံုးအိမ္ေလးဟာ ေအးစိမ့္စိမ့္။ေရွာင္းက်န္႔က ဆက္တီခံုမွာထိုင္ေနတာဆိုေပမဲ့ ေစာင္ကို ပခံုးေပၚကေနလႊားၿခံဳထားတာမို႔ နည္းနည္းေတာ့အေနြးသားရယ္။သစ္ေတာအရာရိွဝမ္ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္မသိတာမို႔ မ်က္လံုးကစားရင္း စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ေနၾကာေစ့ထုပ္ဆီအၾကည့္ေရာက္သြားတယ္။ေနၾကာေစ့ႀကိဳက္တယ္ရယ္လို႔မဟုတ္ေပမဲ့ ဒီတိုင္းထိုင္ေနမဲ့အတူတူ အပ်င္းေျပဝါးၪီးမွပါပဲ။
ေရွာင္းက်န္႔ ေနၾကာေစ့ထုပ္ကိုဖြင့္ေဖာက္ၿပီးတာနဲ႔ ယုန္သြားေလးနဲ႔ကိုက္ဝါးဖို႔ရာ ေနၾကာေစ့တစ္ေစ့ကို ႏိႈက္ယူလိုက္ပါတယ္။ ခြပ္ခနဲ ကိုက္အခ်မွာ ေနၾကာေစ့က ပဲ့ပဲ့ရြဲ႔ရြဲ႔ထြက္လာေလရဲ့။ ေရွာင္းက်န္႔ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ ေနၾကာေစ့မစားခ်င္တာ။ တကယ္...တကယ္... စိတ္ရွည္ခ်င္စရာတစ္ကြက္မွကိုမရိွတဲ့ ေနၾကာေစ့ပါပဲ။
ဖြင့္ေဖာက္ၿပီးမွေတာ့မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ဆက္ဝါးဖို႔သာႀကံရြယ္လိုက္ပါတယ္။မ်က္ေစာင္းလက္လက္ေလးကေတာ့ ေနၾကာေစ့ေရာ၊ ေနၾကာေစ့အိတ္ကိုပါ လွစ္ခနဲထိုးပစ္ၿပီးသားရယ္။ အခြံေတြကို ခဲရာခဲဆစ္ဆြဲဖယ္ၿပီးတဲ့အခါ ေနၾကာေစ့အေၾကအမႈန္႔ေလးေတြကို လက္ဖဝါးေသးေသးေလးထဲ ထည့္ၿပီး လ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔ သိမ္းခတ္လ်က္ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေစ့ႀကိဳးစားခြါၾကည့္ပါၪီးမယ္။
ဒီတစ္ခါ ခြပ္ခနဲကိုက္အခ်မွာေတာ့ ေနၾကာေစ့က ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားေလရဲ့။ ေရွာင္းက်န္႔လည္း အခြံနဲ႔ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတဲ့ ေနၾကာေစ့တစ္ျခမ္းပဲ့ေလးကို လက္သည္းထိပ္ဖ်ားေလးနဲ႔ ဆြဲခြါထုတ္ရျပန္ပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးကို ဆြဲခြါၿပီးမွသာ ေနၾကာေစ့ ႏွစ္ျခမ္းကို ပါးစပ္ထဲပစ္သြင္းလိုက္ရတာပါပဲ။ တကယ္ တကယ္ အလုပ္ရႈပ္လြန္းတဲ့ ေနၾကာေစ့ေတြပါပဲ။
ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ တတိယေျမာက္ေနၾကာေစ့ကို အသာအယာ ႏိႈက္ယူလိုက္ျပန္ပါတယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့ အထာနပ္သြားၿပီရယ္။ အလုပ္ရႈပ္ခ်င္လြန္းတဲ့ ေနၾကာေစ့ကို မ်က္ေၾကာေလးစင္းၾကည့္ၿပီးတာနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ စြပ္ခနဲပစ္သြင္းလိုက္ၿပီး ဖိႀကိတ္ဝါးပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
Together For A Day(Completed)
Fanfiction"ဘာ...ဘာလို့ လူကို ဂျစ်တူး လဲ" "အာ...ဂျစ်တူးမို့လို့ ဂျစ်တူးလို့ခေါ်တာပေါ့...ဂျစ်တူးရ..."
