Sızlayan gözlerimi yavaşça açtım. Etrafa anlamayarak bakarken başımı kaldırdım. Tek kişilik bir yatakta yatıyordum. Üzerimi kim örttüyse tanrı razı olsun, üşümemişim lan.
Odaya bakarken ilk geldiğim oda ile aynıydı. Pencereye baktım. Güneş yeni yeni doğuyordu. Bedenim ani bir şekilde ürperirken iç çektim. Feremonlarını kullanıp beni bayıltmıştı. Homurdanarak kalkarken kapıya yöneldim. Açmaya çalışıp açılmazken sövdüm kısık sesle ve yatağa geri oturdum. Burak'ı merak ediyordum. O bu tür şeylerde çok gerilirdi. Ellerim ceplerimi ararken telefonumu da bulamamıştım. Ha yani cidden o watty de olan mafya kaçırdı masumu olayı oluyor. Araya ekşın kat lan yazar!
O esnada kapının kilidinden ses geldi. Başım oraya dönerken içeriye Delta girdi. Göz devirerek ona baktım.
"Yapa yapa klişe yaptın bravo! Şimdi sal beni hadi."
Dediklerimi umursamadan üzerime doğru gelirken ayağa kalktım yavaşça ve ondan kaçmak için koştum odada. Tam kapıya giderken belimden tutup beni geriye doğru çekti. Kollarımda olan eller sıkılaşırken debeleniyordum.
"Bırak be-"
"Artık anla şunu. Vita acı çekiyor. Deltam hissediyor. Yapma şunu!"
Dediği şeyle dururken Vita'ya baktım. İçimden bana soğuk gözlerle bakarken onunla göz göze geldim. Bu nasıl oluyordu? Ben daha demin od-
"Seni öldürmek istiyorum Kuzey..."
Dediği şey ile donup kaldım. İstemsizce yutkuntum. Kendimi Jujutsu Kaisen'de olan Yuji gibi hissettim...
"Ne kadar Delta'lar düşmanımız olsa da eğer ruh eşiyse beni korumakla yükümlü... Neden kaçmıyorum sanıyorsun? O ikisi bizi öldürürse onlarda ölür..."
"Onu neden seçtin o zaman?.. Lan seçecek başkası mı yo-"
"Bizi koruyabilir. İkimizde biliyoruz bunu. Bundan ötürü Delta ile arama girme. O beni ve ilerde çocuğumuzu koruyabilir."
Derken derin bir nefes alarak gerçekliğe döndüm. Pekala... İlkkez böyle bir şey olmuştu...
"Kuzey?.."
Bana seslenilmesi ile başımı kaldırdım. Yanaklarım ıslaktı ve yerde oturuyordum.
"N-Ne oluyor?.."
Pamir elini anlıma koydu. Sonrasında parmaklarını yanağıma koyup gözlerimin altını sildi
"Birden bağırarak ağlamaya başladın da... Hatırlamıyor musun?.."
Kaşlarımı çattım. Vita benimle yer değiştirmişti. İşte bu hiç olmazdı. Onca zaman kontrol bendeyken neden o-
"Kuzey? Yine daldın."
Başımı kaşdırıp Pamir'e baktım anlamayarak.
"Vita... Benimle yer değiştirdi... O Vita idi. Delta için yapıyor... Beni tehdit etti..."
Başımı dizlerime yasladım derin bir nefes alarak. Hiçbir şey yapmadan yatmak istiyorum. Ben ne güzel sessizce barmenliğimi yapan bir bireydim. Ne ara buraya geldim.
"Burak'ı getirmemi ister misin?"
Başımı hızla aşağa yukarı salladım. Pamir odadan çıkarken ben uzaklaşmak istesem de Vita'nın buna izin vermeyeceğini çoktan anlamıştım. Derin bir nefes aldım. O esnada içeriye Burak girdi. Beni görür görmez yanıma geldi ve sıkıca bana sarıldı. Ben de kollarımı ona sararken başını omzuma yaslayıp ağlamaya başladı. Sakinleşmesi için saçlarını okşamaya başladım. Kötü kötü Pamir'e bakarken o ise anlamadığım bir ifade ile bana bakıyordu. Odadan çıktı. O esnada bir klik sesi duymamla bizi odaya kitlediğini anladım. Göz devirdim. Benim adım Kuzey ise ben bu oyunu bozarım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şeytan'ın Meleği (Bitti)
Fantasia{Barmen bir Vita ile mafya bir Delta'nın hikayesi...} --------- (Haklar Vita'nın kadehinde saklıdır.)