Mr kim/vkook

paet9

سرشو بالا آورد و چیزی رو که میدید رو باور نمیکرد پس کف دستاشو مشت کرد و هردوشون رو،روی چشمای خیس و پر از اشکش گذاشت و محکم مشتای کوچولوشو حرکت میداد تا بهتر ببینه و یا اگه توهمه زود اون توهم از بین بره.

ولی اون کسی که جلوش بود سالم و سلامت بود پس چجور ممکنه؟

(Flashback taehyung]

بعد از گرفتن دارو ها از داروخونه خارج شد خواست به سمت بیمارستان حرکت کنه که گوشیش زنگ خورد. دستشو برد توی جیب شلوارش و گوشیشو در آورد و به اسکرین گوشی که با اسم "Kim namjoon"کاور شده بود؛خیره شده.

هوف کلافه ای کشید و دستشو گذاشت روی آیکون سبز،و جواب تماس رو داد بلافاصله صدای منفور نامجون توی گوشش پیچید:

-قبول کرد؟

با کمی مکث با کلافگی جوابشو داد:

-اره،خیلی زود حرفامو باور کرد

-خوبه داریم به هدفمون میریسم

با بی میلی تایید کرد:

-اره

بعد از یک ساعت بلخره نامجون بعد از سخنرانی کردن و زر زدن قطع کرد.میخواست گوشیشو برگردونه داخل جیبه شلوارش،که یادش امد عابربانکش توی پلاستیکه پس کیف پولشو در آورد و عابر بانک رو توش گذاشت.

گوشی رو روی کیف کوچیک گذاشت و خواست بزارشون توی جیبش که یک دفعه یک چیز به سرعت باد از کنارش رد شد و وقتی به دستش نگاه کرد دید که کیف پول و موبایلش توی دستش نیستن.

هنوز نتونست اتفاق یکم پیشو هضم کنه یک دفعه یکی جلوی چشماش یک ماشین بهش برخورد کرد.حالا که بیشتر دقت میکنه میبینه موبایل و کیفش پیشه اون مرده که تصادف کرده هستن.میخواست به سمتش بره اما پرستار های اونجا زودتر دست به کار شدن و کیف و موبایل رو هم برداشتن و بدو بدو به همراه مرد تصادفی به داخل بیمارستان رفتن.

پس خودش هم راهشو به سمت بیمارستان کشید.

بعد از رسیدن بی توجه به همه سمت بخشی که جونگکوک توش بود رفت.بعد از رسیدن به اونجا جونگکوک رو ندید فقط گوشیشو دید که افتاده روی زمین؛اخم کرد و به سمت گوشیِ که افتاده رو زمین حرکت کرد.گوشی رو برداشت.

بعد از آنالیز وضعیت و یکم پرس و جو فهمید پسر به سمت بخش جراحی رفته.پس بی حرف با دو خودشو به بخش جراحی رسوند.

نیاز به گشتن نبود چون پسر دقیقا روی زمین روبه روش نشسته و با سر پایین زار میزد و گریه میکرد.

چش شده بود؟

به سمتش حرکت کرد و در چند قدمیش ایستاد و صداش زد:

-جونگکوک؟عروسکم؟

[End of flashback]

-ت...تهیون...