(ZAWGYI VERSION)
MAIN 17 -28/10/2022-
ဝိန္႔ဖုခိုင္ကလည္း ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္သလို သူမဘက္ကလည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ကေရွာင္းက်န္႔ေလာက္မဟုတ္ေပမဲ့ေရွာင္းက်န္႔နီးပါးေလာက္ရွိသည္။ ေျမပံုက ဘာကိုၫႊန္ျပထားသလဲဆိုတာကို သူတို႔သိၿပီးသြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔က ဝမ္ရိေပၚဆီကိုခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းၾကားလို႔ သတင္းေပးေတာ့၏။
" ရတနာေတြရွိတဲ့ေနရာဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုမိုက္တာပဲ။ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေနရာကေနစတာလဲ ငါတို႔မွမသိေသးဘဲ ၊ ေျမပံုထဲမွာလဲ ဘာစာမွမပါသလို ၫႊန္ျပထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းေလာက္ပဲပါတာ"
" ဘာပဲၿဖစ္ျဖစ္ ရတနာေတြရွိတဲ့ေနရာဆိုကတည္းက ငါ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ခိုင္မာသြားၿပီ"
မ်က္လံုးတစ္ဖက္မွိတ္ရင္း ေရွာင္းက်န္႔ကေျပာလာေတာ့ ဝမ္ရိေပၚက ေခါင္းခါကာ အေျဖမေပၚေသးေသာ ေျမပံုကိုသာ အာရံုစိုက္သည္။နဂိုကတည္းက ေရွာင္းက်န္႔ဆိုတာ ေငြမက္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မို႔ ယခုလို ရတနာရွိသည့္ေနရာကိုလည္း ရေအာင္သြားမွာေသခ်ာသေလာက္ရွိသည္ကို ဝမ္ရိေပၚနားလည္ထားသည္။
"ဘယ္ေနရာကိုသြားရမလဲဆိုတာလိုတယ္။ဘယ္ေနရာမွာေျမပံုစမလဲဆိုတာကို မင္းသိေအာင္အရင္လုပ္ဦး"
"ငါ့ကိုပဲမေျပာနဲ႔ ၊ မင္းလဲ နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ေတာ့စံုစမ္းေပးသင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား"
"သိတယ္၊ဒါေပမဲ့ တျခားဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာေသးဘဲ ကိုယ္တိုင္စံုစမ္းတာကပိုျပီးအဆင္ေျပတာမဟုတ္ဘူးလား?"
" ေသခ်ာေပါက္ ငါတို႔ေတြ႕မွာပဲ"
ဆိုဖာကိုမွီထိုင္လို႔ယံုၾကည္ခ်က္ျပည့္ဝေနသည့္ေရွာင္းက်န္႔က ခိုင္ခိုင္မာမာဆိုလိုက္ရင္း အသိအာရံုတို႔ကလည္း အေျပးအလႊားစဥ္းစားေနေသးသည္။ ဒီအေၾကာင္းက ဝိန္႔ဖုခိုင္ကိုဆက္ေမးၾကည့္လည္း သူမသိေတာ့မွာမဟုတ္သလို ေရွးေဟာင္းစာအုပ္ႀကီးေတြရွာၿပီးဖတ္ရေအာင္လည္းေရွာင္းက်န္႔အဲ့သေလာက္ထိအခ်ိန္မေပးနိုင္ေတာ့။
"ဘာလဲ စိတ္ဓာတ္က်ေနတာလား?"
ခပ္ဟဟရယ္လ်က္ေမးလာသည့္ ဝမ္ရိေပၚက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲျဖစ္ၿပီး ရတနာေျမပံုအေၾကာင္းကိုလည္း အာရံုထဲရွိပံုမေပၚသလို သူ၏ အၾကည့္တို႔က ေရွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္တည္းကိုသာ ေရာက္ရွိလို႔ေန၏။
