12

510 48 28
                                    

Alec Benjamin~Let Me Down Slowly

"Seni görmek gibi bir kaygım var
Görsem sevgimden öleceğim,
görmesem hasretimden..."
(Cahit Zarifoğlu)

17.10.2022
Salı

Gözlerim bu tanıdık, her şeyiyle aynı kalan odada dolanıyor. Koltuk her zamanki gibi oldukça yumuşak; abajur sanki yıllardır yerinden ayrılmamış, duvarda asılı tablo da... Bir de kokusu hiç değişmemiş. Yıllar sonra aynı koku sarıyor etrafımı. Ne kokusu hiçbir zaman bilmediğim ama her zaman çok sevdiğim o koku...

"Nasılsın Taehyung, uzun zaman oldu?"

Karşımda oturan psikoloğuma bakıyorum boş gözlerle. Omuzlarına düşen siyah saçları, beyaz bluzu ve dizlerine kadar inen siyah kalem eteği, bir de elinde not defteriyle karşımda oturuyor. Nasıl olduğumu soruyor bana. Yıllar öncesinde yaptığı gibi ve biliyor ki yıllar öncesinde nasıl sustuysam yine susuyorum. Çünkü nasılım ben de bilmiyorum, iyi değilim orası gözle görülür boyutta lakin bana nedenini sorduğunda ne söyleyebilirim bilmiyorum. Yıllar öncesindeki gibi susmaya devam edeceğimi anlıyor ve bozuntuya vermeden gülümsüyor. "Ben iyiyim, teşekkür ederim."

Kimse iyi değil bu hayatta, herkesin acıları vardır ve şu an formaliteden iyi olduğunu söylüyor. Hastasına iyi değilim diyecek bir doktor da yok zaten. Bakışları yine ne zaman sallamaya başladığımı bilmediğim bacaklarıma kayıyor ardından defterine bir not düşüyor. Muhtemelen yıllar öncesinde yapmayı bıraktığım bu refleksin tekrar gelmiş olduğunu fark ediyor ve bunu not alıyor. Başını eğmesi sebebiyle gözünün önüne gelen birkaç tutam saçını eliyle kulak arkasına sıkıştırırken tekrar bakıyor bana.

"Senden önce Yoongi'yle konuştuk biraz. Son birkaç günde eski günlere dönmüş olduğundan lakin bunun sebebini bilmediğinden bahsetti. Biraz anlatmak ister misin?"

Bakışlarımı kaçırıyorum ve duvarda asılı olan tabloya çeviriyorum. Sesi bölüyor tekrardan;
"Hâlâ hoşuna gidiyor olmalı." Tablodan bahsediyor, yıllar öncesinde de sorularından kaçmak istediğim her seferde bu tabloya bakardım. Şu an yaptığım gibi.

"Evet." diyorum. Odaya girdiğimden beri ilk defa konuşuyorum. Bakışlarım hâlâ tabloda. Tuvalin üzerinde bir erkek yüzü, siyah renkleri hakim ve siyah boyayla birlikte kırmızı, yeşil, mavi renklerinin aktığı bir resim. Her zaman güzel demişti gözüme, şu anda da geldiği gibi.

"Kim çizdi bu resmi, hiçbir zaman söylemediniz?"

Gülümsüyor, onunla sohbet ediyor olmam hoşuna gidiyor diye düşünüyorum.

"Eski bir hastamın çizimi, bana hediye etmişti."

Resmin çok büyük bir olayı yoktu ama sanata her zaman olan ilgimden olduğunu düşünüyorum bu kadar hoşuma gitmesini ve tablodaki bakışlarımı doktoruma çeviriyorum. Her hareketimi titizlikle izliyor, gözleri her zamanki gibi üzerimde ve bu her zamanki gibi beni geriyor.

"En son şarkı söylemiyordun, Yoongi birkaç gündür her gün dışarıda söylediğinden bahsetti. Bu gerçekten çok güzel, seni buna teşvik eden biri mi var?"

Biri...Vardı ama gelmiyor artık. Var ama yok işte.

Ben buraya gelerek hata yaptığımı anlarken doktorum da cevap vermeyeceğimi anlayarak gülümsüyor ve başka bir şey söylemek için dudaklarını araladığında bölüyorum sözünü.

"Benim konuşacak veya anlatacak bir şeyim yok. Yoongi çok ısrar etti, iyi gelir sandım ama hayır. Benim ihtiyacım olan siz değilsiniz Bayan Lee, kusura bakmayın. İzin verirseniz ihtiyacım olan kişiyi beklemeye gideceğim." Son sözlerimle birlikte koltuktan kalkıyorum ve benimle birlikte ayaklanan doktorumdan gözlerimi alarak kapıya yöneliyorum. Arkamdan geliyor ve düşünmem için zamanımın olduğunu, bekleyeceğini söylüyor lakin umurumda olmuyor söyledikleri. İyi günler dileyerek çıkıyorum odadan ve koridorda bekleyen Yoongi'yi görüyorum. Bu kadar çabuk bitmiş olmasına şaşırmış olmalı, hızlıca yaklaşıyor yanıma. "Nasıl gitti?" diyor. "En baştan nasıl olacağı belliydi zaten, denemekte hata yaptım." diyorum ve yanından geçiyorum. Hızlıca ulaşıyor yanıma ve onun bir şey söylemesine izin vermeden konuşmak istemediğimi söylüyorum ve susuyor. Birlikte park halindeki arabaya ilerliyoruz ve binerek okula gidiyoruz. Erkenden dersimiz olmadığı için randevuyu erkene ayarlanmıştı Yoongi. Bu kadar çabuk ayarlaması şart mıydı sanki? Daha dün olur demiştim oysa.

LAVINIA| taekook √Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin