"Otur yanıma," Minho hyung kanepenin boş kısmını patpatlarken konuştu. "Köpeği de yere bırak."
Kucağımdaki köpeği yere bırakarak Minho hyung'un yanına oturdum. Yanına oturmamla hemencecik dizimin üstüne yattı.
"Günün nasıl geçti?" Mor saçlı, kibar bir gülümsemeyle sordu.
"Güzel." Saçlarını okşarken sorusunu cevapladım.
"Bu kadar mı?"
"Evet."
"Çok sıkıcısın."
"Biliyorum."
Verdiğim cevap üzerine baş parmağı ve işaret parmağıyla yanağımı hafifçe sıktı. "Okul nasıl gidiyor?" diye de eşi benzeri olmayan başka bir soru sordu.
"Fena değil diyeceğim ancak Bang Chan isimli bir öğretmene sahip olmazsak mükemmel derdim." dedim ve bakışlarımı, dizlerimin üzerinde yatan abimin yüzünde birkaç saniye gezdirdim. "Jung Hoseok da olmasın bence. Normalde çok tatlı birisi ama öğretmenlik yaptığı zaman çok sinir bozucu birisine dönüşüyor."
Minho hyung, cümlemi bitirir bitirmez kaşlarını çattı ve "Jung Hoseok...?" diye anlamayaraktan sordu. "Bedenciniz?"
Sorularına karşın onu onayladığımı belirten bir biçimde kafamı salladım.
"Chan bir kere bahsetmişti, o yüzden sadece ismen tanıyorum."
"Doğrudur."
"Ödevini yaptın mı?" dedi ve dizimde yatma işine son vererek hemen dibime oturdu.
"Başlamadım daha." Cevabını verdikten sonra bu sefer de ben Minho hyung'un dizlerine yattım.
"Ne zaman başlamayı düşünüyorsun?" dedikten sonra alnıma hafifçe vurdu.
Sorduğu soruyu cevaplamadan önce derin bir nefes alarak konuşmaya başladım. "Aynı soruyu daha önce annem de sordu. Çok özür dileyerekten şunu söylemek istiyorum; Size ne! Size ne benim ödevimden? Size ne ödevi yapmaya başlayacağım zamandan? Size n-" Minho hyung'un bu sefer alnıma sertçe vurmasıyla kuracağım cümleyi kuramamıştım.
Gülümsedi ve gözlerini kısarak, "Benimle düzgün bir şekilde konuş yoksa Chan'a söylerim, dersten bırakır seni." dedi.
Sayın matematik öğretmenimi tanımasam, Minho hyung'un dediğine inanırdım.
Minho hyung'un kurduğu cümleye alayla güldüm ve kendimden emin bir şekilde konuştum. "Bay Bang yapmaz böyle şeyler."
Yapmazsınız herhalde Bay Bang. Yapar mısınız? Lütfen yapmayın.
"Evet, yapmaz ama ben bir yolunu bulup yapmasını sağlayacağım."
"Ne tür bir yol?" Sorusunu sorduktan sonra tek kaşımı kaldırarak saçlarını karıştıran hyung'uma baktım.
Minho hyung önce gülümsedi, daha sonra da dudaklarını birbirine bastırarak birkaç saniye karşısına baktı. "Bilemiyorum." gibi bir cevap verdikten sonra dudaklarını diliyle ıslattı.
Bu yaşlı adam ne yaşıyor, anlayamıyorum.
Bir saniye... Köpek ne alemde?
Bir anda aklımda beliren soru ile yattığım dizden kalkarak kanepede oturma pozisyonuna geçtim ve odayı taradım.
Orada!
Yavru köpek, tekli koltuğun önündeki hiç sevmediğim küçük turuncu halının üstünde uyuyordu.
"Bu köpeği senden ve Jisung'dan daha çok seviyorum." dedi ve aramızdaki küçük boşluğu kapatarak bana yapıştı. Ardından da beni koklamaya başladı.
