"Düşlerimi veriyorum sana, senin için yeterli mi?" Kahramanım olur musun? Adem Dönmez .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#ZeyÇağ
.
Zeynep pov's "Değişimi gerçekleştirecek nitelikteki niyet ve adım atma gücü bende, sende, bizdedir." okuduğum kitabının sonuna gelmiştim, her ayrı kitabın bende farklı bir hikayesi vardır. Bu kitabın en güzel özelliği ise Çağrı'nın hediyesi olması. Ondan gelen tüm hediyeleri özenle sakladığım bir kutum var.
Aslında tüm arkadaşlarımın hediyelerini özenle saklarım ama dediğim gibi ikizimin yeri ayrı. Bu kutunun içinde bende en sevdiği parfüm kokusundan, bir kalem (ki en önemlisi tanışmamızda rol oynayan bir nesne) bir çilekli peluş, en komiğinden tesbih, bize hediye ettiği bir konser bileti ve kaçıncı tekrar bilmiyorum ama tekrardan bitirdiğim bu kitap; Kahramanım olur musun?.
yattığım yatak üstünde kitabı tekrar aldığım kutuya geri koydum ve kutunun kapağını kapatarak ayağa kalktım, dolabımın en üst rafına yerleştirmeye çalışıyordum ama boyum yetişmiyordu, arkamdan bir el uzanana kadar;
"yardım ediyim dedim de." -Çağrı? t-teşekkür ederimm. Sen iceri? "annen çıkıyordu da ben gelirken, ee nasılsınız Zeynep hanım?" -anladım. iyiyiz bakalım Çağrı bey, siz? "bendee, Zeynep.. ben seninle şu konuyu konuşmak istiyordum" -hangi konuyu? "Hazal." -Heh ııı şey annemde evde yok istersen burada da konuşuruz yani nasıl istersen. "sahile gidelim mi Zeynep. evet o sahile" -peki gidelim.
Sahile geldiğimizde eski oturduğumuz yere iskelenin ucuna gelmiştik, gün batımının sonuna gelmiş olmak beni üzüyordu, ama bu konuda ki şeyi de çok merak ediyordum.
-Konuşmalarım işe yaramış gibi? "Evett, hatta bayaa gözümü açtın kraliçem" -Güzel, sevindim o halde. "Asıl konuşacağım konunun o olmadığını az çok tahmin ediyorsundur Zeynep" -Yani, asıl konu ne Çağrı? "Bak ben senin sayende aydınlandım, ve şunu çok iyi bilmeni istiyorum, ben hazaldan hoşlanmıyorum hatta hiç hoşlanmamışım" -Nasıl yanii? "takıntı gibi birşeymiş Zeynep. Biliyorum inanması zor gelecek ama bunu bilmeni istiyorum lütfen" -Yani tamam Çağrı ama bunu ben bilmesem de olurdu? bana özellikle söyleme amacını kavrayamadım da ben. "Zeynep sanırım-"
Zeynep; Kusura bakma benim telefonum herhalde, baksam iyi olacak. "tabi tabi git sen"
Telefonla arayan Arap'tı ve acilen mahalleye gelmemi söylüyordu, aslında -yine ne olmuş olabilir, en fazla- diyerek kapatıcaktım hatta erteleyecektim, ama sesinden çok tedirgin olmuştum. Bu durumda Çağrı'yı ertelemek zorundaydım.
-Ya çağrı kusura bakma ama acil bir işim çıktı. "önemli değil Zeynep.. kötü haber değil ama dimi?" -Değildir herhalde, bende anlamadım ki. "peki sana bir taksi çağırayım, ben biraz daha oturmak istiyorum burada, sanırım kafa dinlemeliyim."
