Aşk eski bir yalan, adem'le havva'dan kalan, aşk eski bir yalan.
Aşk Eski Bir Yalan.
Buluşma gününden #ZeyÇağ.
.
Zeynep pov's
İşte o beklenen gün gelmiş çatmıştı, günlerdir prova almamızın verdiği yorgunluk hissi, miniklere yaşatacağımız heyecanın mutluluğu, hocalarımızın bizimle duyacağı gurur ile bugün sahne alacaktık.Daha önce hiçbir sahne hakimiyetim olmamıştı aslında, belki de sahnede bu kadar açık oynamam beni sakinleştirenler olmasıydı.
Duru ve Cemre çok sık yanıma gelmiş ve beni hep telaş etmemem, heyecanlanmamam konusunda tembihlemişti; ki beni tek sakinleştiren onlar da değildi. Çağrı.. benden kilometrelerce uzakta da olsa kalbimce hep yanımda elimi tutuyor ve beni tek düzgün sakinleştirebilen kişi oydu.
Böyle anlatınca eski anılarımız geliyor aklıma, bir zamanlar bizimde çok yakın dost olduğumuz belki de dost kalsak yaşanmazdı tüm bunlar; kırmazdık kalbimizi, konuşur olurduk, saygımız olurdu hala birbirimize.
Kalmadı ama o günler olan oldu, biten bitti biz Çağrı ile bir süre çıktık ve sanırım istediği de buymuş. İlişkimizi tek kalemde silip attık.
Attık diyorum çünkü birlikte yaptık, ben sinirlendiğimde tek suçlu o gibi sövüp saysam da biliyorum bu ilişkiyi bitirmeyi ben de onayladım, ya da ara vermeyi ne fark eder?
ondan ayrı her günüm cehennem zaten..
Ama gelin görelim ki ben bunu kendime dahi zor idrak ederken ona asla söyleyemem, gözlerim dolmaya başladı yine, onu düşündükçe kalbime bir sızı çöküyor.
Sanki biliyorum ben bunun adını; buram buram geliyor kokusu, hayır hiç tanıdık değil çünkü hiç yaşamadım ben bunu ama o bana imkansızı yaşatan değil miydi zaten? belki de çok güzel olduğu içindir aklımdan silinmemesi.
Biliyorum, biliyorum dedim ya Aşk bu safi bir aşk.. ne ben yöneltebiliyorum ne o, bu aşk rüzgarı bizi nereye atarsa biz oraya işte sorun da bu ya. Eğer bende korkak olmasaydım izin vermezdim bizi bitirmesine bu Aşk ateşinin!
Eminim ben o da vermezdi, ama o da korkuyor ikimizin de geçmişi geleceğinin önüne geçiyor, korkularımız hedeflerimizi alıp çöpe atıyor, sonra hayallerimizde kayıp gidiyor ellerimizden, bu yüzden savaşmak istiyorum.
Onun, benim, bizim için ama gücüm yok, güçlerimizi birleştirsek? belki.. ama ilk adımı onun atması lazım yine, yine ve yine.
Son kez sahnede perde arkasından senaryo kağıdını okuyup kostüm odasına doğru arkaya ilerledim, arka odanın karışıklığı içerisinde kendi kostümümü aramaya başladım, bizimkiler çoktandır giyinip perde arkasına geçmişti.
Birkaç dakika geçmesine rağmen ben hala kostümümü bulamıyordum, bu sırada yanıma Mavi geldi elinde süpürgesi ve çenesine yaptığı makyaj beni ile çok komik görünüyordu, kendimi gülmekten alı koyamadım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
friends love | ZeyÇağ
Fanfiction- Sence aşkımız acılarımızı örtmeye, yaralarımızı sarmaya yeter mi dersin? Çağrı Koçak'tan Zeynep Sarı'ya...