"İnanmayan bir gönül, içinde kuş bulunmayan bir kafese benzer."
(Abdülkadir-i Geylâni).
.
"Senin için sonrası, öncesinden daha hayırlı..."
Kahraman'ım olur musun? / Duha 4.
Zeynep pov's
Ne kadar sessiz olabilirse o sessizlikte kahvaltı hazırlamaya çalışıyordum, annem erkenden Derya teyze için fırına yardıma gitmişti ve misafir hanım içeride camış gibi uyuyordu.-Ne içirdilerse gelmeden bitmek bilmedi uykusu! dedim fısıltıyla.
Geldiğinden beridir zaten gözüm tutmamışken birde böyle öğlene kadar yatması, ayıp nedir, misafir olmak nedir bilmiyordu bu kız anlaşılan.
Çağrı ne diye getirdinse bu kızı başıma iş açtın be hayatım diyordum bir yandan da. Annem kızla pek sohbet kurmamıştı ancak doğru düzgün bir görse eve dâhi almazdı doğrusu.
Annemin ev sevmediği tiplerden olduğu için; kulağında piercing, boynunda dövme, ellerinde siyah oje kız başlı başına ateist gelmiş dünyaya zaten, tövbee yarabbim.
Hayatım boyunca şöyle bir tip olmadığım ve asla bunlara özenmediğim için kendimi tebrik ediyorum doğrusu bu ne böyle habeş maymunu gibi geziyor kız ortada.
Mahallede ki Mahmut amca'nın dolabından giyinirim şundan giyinmem yemin ederim.Kızarmış patatesleri tavadan çıkardığım sırada kapı çalmıştı, kızgın yağda dikkatli olmaya çalışırken birazda hızlı hareket etmeye çabalıyordum ancak ikisi aynı anda çok zor oluyordu.
Birkaç dakika bekletmiş olsam da elime mutfak havlusu alıp koşarak kapıya gittim, gelen bizimkilerdi.
-Hoşgeldiniz gençler, dedim ve içeri girmelerini bekledim.
Olaylarımız eksik olmaz ya Arap içeri bağırarak giriyordu; "Yav kızım madem işin var geleceğimizi biliyorsun açık bırak şu kapıyı yaa." diyerek ayakkabılarını çıkarttı.
"Hayır gardaşım iki saattir bekliyoruz kapıda yazık günah vallahi yaa." dedi ve dediği sırada elimdeki havlu ile ensesine vurdum.
-Gerizekalı, kız içeride uyuyor sessiz ol! dedim ona kızarak.
Bu sırada arkadan gelen Ali ve Vefa kapıyı kapatıp mutfağa ilerlediler. Onlar masanın kenarlarına oturup yerleşirken benden de bir açıklama bekliyorlardı haliyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
friends love | ZeyÇağ
Fanfiction- Sence aşkımız acılarımızı örtmeye, yaralarımızı sarmaya yeter mi dersin? Çağrı Koçak'tan Zeynep Sarı'ya...