Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Zeyçağ
.
Zeynep pov's —Ya uff arap otur bi şuraya! dedim sitemle. "nasıl oturayım kızım, nasıl? koskoca adamı kaybettik resmen."
-Ya Osman amcayı bilmiyorsun sanki çıkar bir yerden az sonra. "ne zaman Zeyno, ne zaman? saatlerdir arıyoruz burada" -Kimseye de haber vermedik ki.
"amann sakın bak Zeyno, valla tepemize çıkarlar zaten abimle tartışıp duruyoruz ettiği hakaretlerin haddi hesabı yok, iyice gömer bu sefer."
Evet Osman amcayı kaybetmiştik, Vefa Ali ile birlikte bir deneme sınavına gitmişti ve biz iki saatliğine yaşlı adama bakamamıştık. Hayır adam zaten konuşup duruyor yokluğunu bir saattir nasıl fark etmedik hala şaşkınım.
Ancak korkumuzdan kimseye de söyleyemiyoruz. Vefa'ya söylesek çok telaşlanır hem çocuk sınav stresli şuan hele Ali'ye söylesek dilinden düşemeyiz beceriksizler diyerek başımızın etini yer.
-oğlum izin ver söyleyelim Derya teyze'ye hem arabayla falan aramış olurlar. "aradım zaten ben Duru'yu bakıyor o." -Duru mu? pardon da Duru kim Arap? böyle her sırrını veriyon, daha kendi ailemize söylemediğimizi ona anlatıyon?
"Çağrı kim Zeyno? he Çağrı kim söyle bana" ..... "işte böyle susarsın anca, tek yaptığın da ya susmak ya kaçmak, ya intihara kalkışmak-"
yine yapmıştı işte yüzüme vurmuştu yaptığım hatayı hep yapardı, arap bana karşı hep böyleydi, ali'de hep ezer beni bazen hep arkamdalar abim gibi ama bazen de beni sanki düşmanlarıymışım gibi topa tutarlar;
'Sen ne anlarsın Zeyno' 'Sen yapamazsın Zeyno' 'biraz özen kendine Zeyno' Aslında bunlar aliden duyduğum klas sözcüklerdi arap ise daha yumuşaktı ona göre ama oda benim tüm hatalarımı yaptığım kötü şeyleri yüzüme vururdu hatta her kavgamızda beni bir çekip vurnadıkları kalır sözleri öyle ağrı oluyor ki çünkü, bazen onlar bile beni hastanelik ediyor. Asla dikkat etmeden konuşurlar ağızlarına ne gelirse de sayarlar.
Ama Vefa öyle mi? bana karşı hep anlayışlı, sözcüklerini dikkatle seçer, her konuşmasında ayrı naziklik olur, beni hem korur hem cidden sever, tam bir kardeş adayı işte, Çağrı da böyle aslında. Hatta Vefa ile aynılar resmen. Tek farklı yön Çağrı'nın aşkla baktığı kahve gözlere Vefa kardeşçe bakıyor canlar.
son söylediği şeyi tamamlamadan yarıda kesmişti, gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı benim kontrolün dışı gelişiyordu bu olay ağlamaya başlamıştım, Arap bu sefer çok ileri gitmişti ve çok kırıcı olmuştu, sanki elimde olan birşeymiş gibi benim psikolojimi yargılıyordu. O kimdi? çocukluk arkadaşım diye benim hayatıma neden böyle hakaret ediyordu? Ona bu hakkı kim tamıyordu?
