İlk görüş..
Yere düşmüş öylece kalmışım. Sonra yavaş yavaş ayağa kalmaya başladım. Kalkıp karanlıktakı yüzüne bakmaya çalıştım. Ama arkadan ses gelene kadar..
X-"sen kimsin be?!"
2X-"Miran Karamanlı" dedi sert ve düz bir ifadeyle
Ben dilimi yutmuş bi kenarda olup bitene bakıyorum taki bu soruya kadar..
Miran-"ne oluyor burda?"
X-"sevgilime şaka yaptım bir az kızdı trip atdı işte bilirsin kız tribi, öyle koşuyodu gelip sana çarptdı kusura bakmayın."
Ne?? Yalaan kendimi savunmalıyım..
Azra-"y-yalaan söylüy-"
Diyodumki sarhoş adam beni kendine çekti kulağıma'eğer söylersen seni sağ bırakmam ailenide..'
Hıh sankide umrumdalar.. kendimde umrumda diğildim. Ölsem belki satılmam. Bende kulağına
Azra-"iyi bir iş görmüş olursun."
Şaşkın gözlerle bana bakıyodu. İçinden geçenleri tahmin ediyodum.
Miran-"bizde yedik?!"
X-"neyi?"
Miran-"seni!" Diyerek sarhoş adama bi kafa atdı adam yere çakıldı. Ben şaşkın şaşkın izlemeye başladım. Çok korkunç bir manzara. Bu manzaraya çok seyirci kalmayarak.
Azra-"durun! Lütfen! Yalvarıyorum.."
Son kelimemden sonra öyle bi döndüki bana
Miran-"bi daha o kelimeyi kullanma!"
Azra-" tamam kullanmam ama nırak lütfen bak-" siren sesleri geliyodu ama o hiç aldırış etmeden adam yumurkluyodu.."yapma bak polisler geldi hadi bırak benim yüzümden seni karakola götürecekler.!"
Durdu yüzüme bir daha bakarak adama doğru eğildi
Miran-"sen bu kıza dua et! Yoksa polisler benim umrumda bile diğil!"
Adamı öyle bir bırakdıki adam 99 depremin geçirdi.
Yüzüme bakarak 'evine git' dedi.
Ama bilmiyoki ben evden kaçdım.
Arkasını dönüp gitdi. Bense onun arkasınca bakıyodum.
Sonra arkadan belime bir baskıyla döndüm o sarhoş adam uyanmıştı ve burnuma verdiği ilaç bayılmama sebep olmuştu sadece son kes yüzüne bakdım ve sonrası boş ve karanlık ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresiz Kadın
Teen Fiction'Hayatı korkarak yaşamak, en büyük çaresizliktir!' İlk kitapım olduğu için yanlışlarım var af buyurun. Ama sonra ki kitaplarımı daha iyi yazmak dileyi ilee... Kitap final oldu! İlk defa mutlu son..
