Gözlerimi açtığımda yıkık dökük bir odadaydım. Korkudan ayağa kalkmak istedim. Ama maalesef ayağımdaki zencir yüzünden kımırdanamıyodum.
Gözlerimi ayaklarıma dikmiş kendimi derin düşüncelere bırakdım.
Ne farkın kaldı? Yamanda aynısın yapmışdı. Oda beni demir parçasıyla bağlamıştı. Oda bana acı çektirmek için kırıcı sözler kullanıyodu. Offf ben napıcam diye kafamı yiyecektim.
Kapının açılmasıyla irkildim. İçeri ilk önce bir tane görevli sonra Arif ağa girdi. Görevliye işare ederek dışarı çıkartdı. Görevli dışarı çıktığı an sert yüzü bana doğru döndü. Sert bakışıyla yanıma doğru geldi.
Arif ağa-"kalk!" Ne nasıl kalkayım görmüyomu ayağımdakı koskoca zinciri? "Bak benide bu durumda bıraktın!"ne? Ne durumda bıraktım ki? "Sen gitdikden sonra.." diyip durdu. Anlamamış bir ifadeyle yüzüne bakdım. Sonra devam etdi "eşim evden gitdi, en ağırıda ağalığım elimden alındı! Ve bunların suçlusu sensin!" Dedi öfkesini artırarak. Elini cebine salarak cebindeki bıçağı çıkartıb masaya bırakdı. Yıkılmış şöminenin yanından sopayı aldı. Korkarak
Azra-"n-ne yapıyorsun?"
Dedim kekeleyerek.
Arif-"kes!"
Elini yeniden cebine saldı. Bu sefer çakmak çıkardı. Masanı üzerindeki bıçağı alarak çakmağa tutdu. Çakmağı yakarak bıçağı ısıtıyordu.
Azra-"hayır lütden yapma yalvarıyorum! İmda-" ayağımda his etdiyim sızıyla bağırmama neden oldu. "Ahh yap-" bu sefer sızı artdı. Elimi ayağıma götürdüğümde elimdeki sıcak sıvıya değdi. Elime bakdığımda ise kandı yani benim kanım. Ayağımı kesmişti. Tam diyil çizik atmışdı. "Yap-" bu sefer beni tutarak elindeki bıçağı boğazıma vurdu. Öfkeli bakışı dahada keskinleşerek gözlerime bakıyodu. Boğazımın yanışı acıtsada susdum. Bu zoruna gitmiş gibi bıçağı sivri kısmını boğazıma dikdi.
Arif-" boğazını burada keser seni öldürürdüm. Ama bu kadar kolay olamsın istemem." Diyip çekildi. Boğazımdan sıcak kanım süzülerek kıyafetimi kan ediyodu. Sonra yere koyduğu sopayı alarak sertçe ayağıma vurdu. Öyle bir vurduki canım çıkttı zan etdim.
Azra-"ahhhhh yapma nolur!.." bu sefer göz yaşlarım beni ıslatıyodu. Göz yaşlarım kanımla karışıp bedenimi ele geçiriyodu.
Arif-" neden? Kaçmak kolaydı dimi?"
Azra-"kaçmadım! Fe-"
Arif-"oğlumun adını ağzına alma!"
Dedi sertce elindeki sopayı koluma vurarak. Canım 5 kat dahada yanıyodu. Bağlrsam yetmiyodu.
Azra-"y-yap-" dediğim an yüzümdeki sızıyla gözlerimi kapadım. Bu Arif ağanın bana atdığı tokatdı. Gözlerim dolmuş bir şekilde yüzüne bakdım.
Arif-"bakma öyle!"
Azra-"n-neden zoruna gidiyo dimi?"
Dedim bu sefer korkmadan.
Arif-"zoruma gitmiyo ama onun gibi bakıyosun!"
Dedi duygulanır gibi
Azra-"kim gibi?"
Arif-" annen gibi!" Diyip odadan çıktı.
Arkasıyca bakmakla yetindim. Sadece son söylediği kelimeyi düşünüp durdum.
Şarkı olarak
~Mabel Matiz
Fırtınadayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresiz Kadın
Teen Fiction'Hayatı korkarak yaşamak, en büyük çaresizliktir!' İlk kitapım olduğu için yanlışlarım var af buyurun. Ama sonra ki kitaplarımı daha iyi yazmak dileyi ilee... Kitap final oldu! İlk defa mutlu son..
