~iyi okumalar
Miranın bakışları bana değdiği an kalbim titredi. İçerde sesizlik oldu. Serdar korumaları dışarı çıkartdı. Ve ilk sesizliyi bozan da Serdar oldu.
Serdar-" Azra" diyerek yanıma gelmeye başladı.
Ve o an Miran önüme geçti. Arkada ben önde ise Serdar.
Serdar-"noluyo?"dedi sert bir şekilde.
Miran sanki az önce hayal kırıklığı yaşamamış gibi başın dikleşdirdi. Sert bakışlarla Serdara bakdı.
Serdar-" çekil önümden." Dedi rahat tavrıyla.
Miran-" çekilmeszem?" Dedi tok bir sesle.
Arif-" Miran çekil." Şerefsiz diye bağırnak yüzene tükürmek istiyodum.
Miran babası mı diğilmi o şerefsize diğil bana bakdı. Gözleri gözlerimdeydi. Benden gitmek istediğimi öğreniyodu. Ama benim güvencim kalmadı. Zaten kendisi de söylemişti.
Serdarın boyu uzundu. Miranın boyundan 4,5 sm uzundu. Bana eğilerek
Serdar-" kardeşim " dedi gülümseyerek. Gerçekten tıpkı bir birimize benziyoduk. Ama onada güvenemem. Ne de olsa babası Arif ağa. "Gel,gidelim. Annem seni bekliyor"
Azra-"o benim annem diğil!" Dedim sert bir şekilde. "Sende benim abim diğilsin! İster gerçek ister sahte.!" Diyerek geri çekildim
Miran gülümseyerek bana bakdı.
Serdar-" biliyorum zor kardeşim ama alışacaksın" dedi emince.
Azra-" zor? Küçüklüğümde yokdunuz şimdi de olsanız ne yazar? Olmasa ne. Ben küçüklüğümü o benim gerçek annem babam olmayan yerde yaşadım. İşkence gördüm. Şiddet uygulandı bana biliyomusun?!" Diyerek gözümde biriken göz yaşlarımı serbest bırakdım.
Arif-"sus!" Diye bağırarak üzerime geldiği an Miran benim Serdar Arifin önüne geçti "Serdarla gideceksin! Oğlum Miranı da rahat bırakacaksın!"
Serdar-" hop Arif bey ben varım burda bir uzak dursanız. Onun kılına zarar verdiysen bu senden olmayan oğlun Miranı öldürürüm!" Dedi sert ses tonuyla.
Ne?! Olmaz asla yaralarımı ona gösteremem.
Serdar-"hadi abicim gel" dedi yanıma gelerek.
Miran-"asla! Azra benimdir!" Dedi acımasız sesiyle tısladığında. Ve bu sefer adımı iyi yönde kullandı 'azra benimdir 'dedi ya. Şaşkın gözlerim Mirana değdi.
Serdar iki eli Miranın yakasın tutarak duvara yapıştırdı. Ani refleksle Serdarın kolundan tutdum
Ama ikisinin yanında küçücük boyumla hiç bir şey yapamıyodum. Arif şerefsizi buna dayanamayarak dışarı çıktı. Adi herif oğulları kavga ediyo bu kaçıyo. Serdarın gözleri kısa süreliğine bana değdi ama hiç bir fayda olmadı.
Azra-"bırak! Lütfen bırak!"
Miran-"yalvarma!"
Serdar-" bağırma kardeşime!"
Miran-"sana tanımadığın insanlara yalvarma demiştim!"
Serdar-" ne diyosun lan! Ben onun abisiyim!" Diyerek yumruğu Miranın karın bölgesine vurdu. Miran öskürerek yığıldı.
Azra-"Miran!" Diyerek yine Serdarın kolundan tutdum. "Bırak! Bırak dedim sana!" O ise aldırış etmeden Miranı dövüyodu. Tabi Miranda.
"ABİ!" dediğim an durdu. Yumruk yapdığı eli havada kaldı. Miran yere yığılmadan ayağa kalkdı.
Serdar-"abicim"
Bense onu aldırış etmeden Mirana doğru ilerlemeye başladım.
Serdar-"dur! Ferit?!" Dediği an içeri korumalar girdi. Miranı kollarından tutdular sonra ise yapdıkları iğneyi Miranın koluna vurdular. Ben onun yanına gitmek istiyodum ki Serdar beni tutdu
Azra-"bırak! Yapmayın! Miran!"
Serdar-"tamam Azra korkma"
Miran-"seni geberticem lan!"
Azra-"Miran."
Miran-" korkma ben seni kurtarıcam söz veriyor-" diyemeden iyne etkisin gösterdi.
Azra-"hayır! Hayır! Miran!"
Serdar-"ölmiyecek sadece bayıldı"
Azra-"sen ne biçim bi insansın ya?!" Diye çemkirdim. Hem ağlıyor hem bağırıyodum.
Serdar-" böyle" diyerek diğer iyneyi bana vurdu. Gözlerimi kararıyodu. " iyi bir hayat yaşıycaz kardeşim" dedi gülümseyerek. "Ama Miransız!"
Azra-"h-hayı-"
Sonrası karanlık....
~yazardan
Beğenmeyi takip etmeyi unutmayın💙
Şarkı
○tükeneceğiz○
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresiz Kadın
Teen Fiction'Hayatı korkarak yaşamak, en büyük çaresizliktir!' İlk kitapım olduğu için yanlışlarım var af buyurun. Ama sonra ki kitaplarımı daha iyi yazmak dileyi ilee... Kitap final oldu! İlk defa mutlu son..
