Tehlikeli Sular BxB (TAMAMLANDI)

Bölüm 27 = Kot Kafalı.

*** Selim Büro ***

Dün akşamdan sonra Selim, Cem'e karşı ne kadar her şey yolundaymış gibi davransa da içinde kopan fırtınaları kulak arkasına atmak zordu. Resmen onun için kalkan siki tüm gece başına dert olmuştu. Ayrıca kendisi ibne bile değildi. İbne olmayan birisinin bir erkekten hoşlanması... Hayır, bu hiç normal değildi.

Elindeki kahveyi masasına bırakıp sıkıntıyla iç çekti. Bu işin sonunda ibnelerle takıla takıla kendisi de onlara dönüşmezse iyiydi.

Kapının tıklanması ile Selim hızla kendisini toparlayıp "Girin" diye seslendi.

Kapı aralandığı gibi kendi adamlarından Şehmuz "Komiserim müsaitseniz bir Misafiriniz var ve sizi görmek istiyor" dedi ve Selim eliyle gelsin işareti yapınca Şehmuz geriye gidip kapıyı sonuna kadar açtı.

Selim kapıdan birçok kişinin girmesini beklemişti ama karşısında Zeliha'yı görünce merakla karışık kaşlarını çatarak oturduğu yerden kalktı ve "Zeliha ne işin var senin burada, hayırdır bir sorun mu var, bir şey mi oldu?" Diye sordu panikle.

Zeliha kapıdaki genç oğlana Teşekkür edip Selime doğru yürüdü. "Hayır bir sorun yok, müsait misin işini bölmüyorum umarım."

Selim ona masanın karşısındaki saldalyeyi işaret ederek "Estağfurullah ne rahatsızlığı geç otur, hangi rüzgar attı seni buraya?" diye sordu.

Zeliha çantasını masaya bırakıp Selim'in gösterdiği yere oturunca ofisine üstünkörü göz gezdirdi, buraya gelmeyeli yıllar olmuştu. "Bir şey olduğu yok sadece seni ve dün akşam neler yaptığımızı merak ettim."

Selim bakışlarını kaçırıp "Yok ya bir şey yapmadık öyle yemek yedik o kadar" derken Zeliha onun yüz ifadesinden yalan söylediğini hemen anladı.

"Biliyor musun Selim, açıkçası telefonda bana yalan söyleyeceğini tahmin ettiğim için buraya kadar geldim. O yüzden bana çekinmeden doğruları anlatabilirsin."

Selim gerçekten de dün yaşadıklarını Zeliha'ya anlatmak istemiyordu, onun kendisini sevdiğini bilmesi bir konu, anlatacağı kızla yatıyor olması apayrı bir konuydu.

Zeliha Selim'in tereddük ettiğini görünce ona gülümseyerek "Sırf böyle yapacağını bildiğim için bunca yolu buraya kadar bizzat gelmeyi tercih ettim. Seninle aramızda ne yaşanmış olursa olsun her şeyden önce ben senin arkadaşınım ve bir ömür de arkadaş olarak kalmayı çok isterim. Sadece beni şu an seni seven Zeliha olarak değil de, dert ortağın Zelişmiş gibi görsen diyorum" dedi kendinden son derece emin bir şekilde.

Selim için Zeliha'nın onu gerçekten de ne kadar iyi tanıdığından korksa da "Çay içer misin?" diye sordu.

Zeliha birden gülümseyerek onu başıyla onayladı anlaşılan geceyi ikili için Zeliha'nın tahmininden daha uzun geçmişti.

... Yarım Saat Sonra ...

"Sırf bunları düşünmek için sabaha kadar uyanık kaldığına inanamıyorum."

Selim elindeki sert kahve fincanından bir yudum daha alırken " Elimde değil, düşünmeden yapamadım" diye itiraf etti.

"Sana bir sorun olduğu takdirde beni her zaman arayabileceğini söylemiştim."

Selim bıkkınlıkla iç çekti. "Biliyorum ama evi çok küçük, eğer ben seninle Telefonda böyle bir şey konuşsaydım o bunu kesinlikle duyardı."

"Anladım, anladım ama mesajda mı atamadın?"

Selim sinirle birden "Atamadım işte Zeliha, gelme üzerime" deyince Zeliha dudakları ile küçük bir çocuk gibi somurttu.