BİR KENDİNİ TANIMA VE ARKADAŞLIK HİKAYESİ
Tür: Fantastik
⭐Dereceler⭐
1# devamedecek
1# ilkdeneme
1# süper
3# ateş (4,78 Bin hikaye arasından)
16#bilim (5,18 Bin hikaye arasından)
19#fantastik (33 Bin hikaye arasından)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⭐Axel⭐
"Seni evlatlık aldık!"
Başımdan akan kaynar sular beni neredeyse bayılma noktasına getirmişti. Elimi zonklamaya başlayan başıma götürürken arkamdaki birinin beni kucakladığını birkaç saniye sonra fark ettim. Gözlerim kapanıyordu, kimdi bu? Ivory olamaz bu kadar güçlü değil? Annem sandığım kadın zaten karşımda duruyor. Babam zaten burada değil, keplerdan (dünyadan) haberi yok. O halde kim bu beni karmaşadan çekip çıkartan?
⭐
"Amber! Onu nereye götürüyorsun, kimsin sen? "
"Sadece yardım etmeye çalışan bir yabancıyım, istersen bana katılıp arkadaşına yardım edelim. Ne dersin Ivory?"
"Hey, adımı nereden biliyorsun?"
"Bildiğim çok şey var. Amber uyanınca konuşuruz."
"Sen... Her neyse zaten şimdi konuşmayacaksın, tamam geliyorum. Biraz yavaş ol."
"Doğru sana göre biraz hızlıyım. Aslında herkese göre biraz hızlıyım ama yapacak bir şey yok. Beni takip et." Onlar beni götürmeye çalışırken arkadan bağırmaya devam eden kadın sonunda kendi için mantıklı bir soru sormuştu.
"Hey, kızımı nereye götürüyorsunuz!"
"O sizin kızınız değil başkasının kızı, onu bu duruma getirmeye nasıl cüret edersiniz. Kim olduğunu biliyor musunuz!" dedi
"Kızımı çok seviyorum, aramızda bir yanlış anlaşılma oldu. Biraz sert çıkıştım. Evlatlık olduğu doğru ama onu sevmediğim yalandı. Şimdi bırak onu. "
Biraz ileride yanımızdan gittiğinden beri Grace ile konuşan Kelvin koşarak geldi. Grace beni baygınlık geçirirken görünce olduğu yerde kaldı. Telaş ve endişeli olduğu her halinden belli olan Kelvin konuştu. Yanımıza koşup baş ucuma eğilmişti.
"İyi misin, Amber cevap ver! "
"Kız baygın kuzen görmüyor musun?"
"Seni ilgilendirmez Axel. Bana bırak, onu buradan götüreceğim."
"Eğer başından beri yanında olsaydın, şu an benim yerimde sen olurdun zaten."
"Kelimelerine dikkat et!"
"Beyler tartışmayı bırakın lütfen! Beni izleyin, onu benim evime götürelim. Kardeşim bir oyuncak değil."
Son cümleyi söylerken Kelvin'e bakıyordu. Ayrıca kardeşim demesi çok hoştu. Gözlerim görüyordu ama başım feci şekilde dönüyordu, ayağa kalkacak halde değildim. Deminden beri olan kucak yarışının sebebi buydu sanırım.
