⭐Kepler⭐ TAMAMLANDI

28. Bölüm ⭐Geçit'in Sırrı⭐

⭐Geçit'in Sırrı⭐

Genzimdeki kuruluktan kurtulmak için mutfağın yolunu tuttum. Annem ortalıkta yoktu, bu saate uyuması beklenen bir şeydi. Sessizce dolaptan bir bardak aldım ve musluğu açtım. Anlık baş ağrım yüzünden bir süre elim musluğun altında kalmış, görüşüm bulanıklaşmıştı. Sonunda musluğu kapattım ve suyu içtim, soğuk su az da olsa beni kendime getirmişti. Bardağı tezgaha bırakıp oturma odasındaki koltuklardan birine oturdum. Başıma giren ağrı şiddetlenmişti. Sersemce boş duvara bakarken, duvarda oluşmaya başlayan geçit beni şoka sokuyordu. Önce ufak bir deliği andırırken gittikçe büyüdü ve yuvarlak mor bir geçite dönüştü. Ayağa kalktım ve bu sefer ondan korkmadığımı belli edercesine o şeye yaklaştım. Gözlerimin önünde oluştuğuna göre onu ben ortaya çıkarmıştım. Bu geçit benim eserimdi ve onu ben yaratmıştım.

...

Duvarda boydan boya açılmış olan geçit benim eserimdi, onu ben yaratmıştım ve asıl şu an korkmam gerekirken cesaretim tavan yapmıştı. O şeye girecek ve ne olduğuna bakacaktım. Tehlikeli olsa bile daha fazla bu bilinmezlikle yaşayamazdım. Yavaşça yaklaştım ve önce elimi soktum içerde hafif bir rüzgar esiyordu, hava sıcaktı. Neresiydi burası? Anlamak için bu sefer geçitten sağ bacağımın bir kısmını geçirdim. Şu ana kadar garip bir şey olmamıştı, tehlikeli olmayabilirdi. İyi tarafından bakmak lazım, bu soğuk havada geçit şeklinde bir sauna oluşturabiliyorsam bu bizim çok işimize yarardı.

Yatak odasından ayak sesleri duyduğum an elimi ve bacağımı geçitten çektim. Ivory uyanmıştı ve geçit tam arkamdaydı. Onu görmemeliydi, görürse ona bunu söylemediğim için beni suçlayacaktı. Hemen odanın kapısına koştum ve Ivory henüz kapı kolunu tutarken onu durdurmayı başarmıştım. Geçidi belki de görmezdi bilmiyorum ama bu riski alamazdım.

"Amber ne yapıyorsun bu saatte?"

"Susadım, su içiyordum. Sen neden kalktın?" yalan söylediğim için suçluluk duyuyorum.

"Ben tuvalete gideceğim. Geçsene içeri, kapıyı neden tutuyorsun?"

"Hiiiç, sadece..." arkamı döndüm ve geçite baktım, yok olmuştu. Derin bir oh çektim ve kapının ağzından çekildim. Son anda kurtulmuştum. Ivory görseydi çok şaşırırdı ve durumu anlayınca bana kızardı. Ona geçit olayını anlatmalıydım. Ama şu an değil, gece yarısı anlatsam bile şaka yaptığımı sanır ve inanmazdı.

"Ay sonunda, sıkıştım diyorum kız. Niye çekilmiyorsun!" diyerek tuvalete koştu. Uykulu ve asabiydi.

6 Saat Sonra

"Amber, kalk!" Ivory'nin bağırışları dur durak bilmiyordu ve benim uykum vardı.

"Kalk, okula geç kalacağız! Matematik sınavı var!"

"Matematik sınavı mı?" uykulu ve yarım yamalak söylediğim cümle gözlerimi ayırmama neden olmuştu. Bugün eşek gibi çalıştığımız matematik sınavı vardı ve ben hala uyuyordum. Aniden kalktım ve aceleyle üzerimi değiştirdim. Saçlarımı tarayıp kahvaltı için mutfağa girdim.

" Sonunda sesimi duydun. Annen seni uyandırma konusunda altın madalya sahibi olduğu için bir an ondan yardım almayı düşündüm ama matematik sınavı olduğunu duyduğunda gözlerini cin görmüş gibi ayırdın Amber. Harikasın."

"Çabuk olalım Ivory. Geç kalırsak her şey boşa gider. Sınav ilk ders olacaktı. "

" Bende sana bunu anlatmaya çalışıyordum Amber. Hadi çıkalım, kahvaltıyı okulda yaparız. "dedi ve hızla çantaları sırtlayıp montları giydik. Biraz sonra bisikletle okula yetişmeye çalışıyorduk. Etrafta kar yoktu, hepsi dün akşam erimişti. Bu sayede hızla pedal çevirdim ve kısa sürede okula ulaştık. Saat 08.05'ti ve öğretmen zili çalıyordu. Bisikleti okulun dış kapısının yanında fırlatırcasına bıraktıktan sonra hızlıca koşmaya başladık. Okula gelene kadar resmen maraton koşuculuğu yapmıştık ve hoca kağıtları dağıtmadan o sınıfta olmalıydık. Hayatımda ilk defa bu kadar çalışmıştım ve bu sınavdan en yüksek notu almalıydım.