BİR KENDİNİ TANIMA VE ARKADAŞLIK HİKAYESİ
Tür: Fantastik
⭐Dereceler⭐
1# devamedecek
1# ilkdeneme
1# süper
3# ateş (4,78 Bin hikaye arasından)
16#bilim (5,18 Bin hikaye arasından)
19#fantastik (33 Bin hikaye arasından)
Kıskançlık sahneleri eklemeye çalışacağım. Bölüm öneriliriniz varsa lütfen yazın.
Oylamayı ve fikirlerinizi yazmayı unutmayın muck muck😘
⭐Kelvin'in Karın Ağrısı⭐
...
"Amber hakkında bu kadar bilgiyi nereden biliyorsun Axel?"
"Gizli bir hayran... Olamaz mıyım? Yoksa Amber'i sadece kendine saklamayı mı tercih edersin?"
"Sana ciddi bir soru sordum Axel! Amber'i nereden tanıyorsun? "
Umursamaz ve psikopatca bir bakış atıp Kelvin'e arkasını döndü.
"Cevap versene!"
"Amber'i gerçekten sevmiyorsun Kelvin! Konuşmalarınızı duydum. Kızı sadece kullanıyorsun değil mi."
"Sen neyden bahsediyorsun. Sevgimi sorgulamak sana mı kaldı! Bana bak Axel seninle kavga etmek istemiyorum ama bu saplantılı hallerini çok iyi biliyorum. Kendine çeki düzen ver hemen!"
"Yoksa ne olur? Liseye başladığım zaman ki gibi başkalarına dövdürür müsün! Ne yapabilirsin Kelvin suyunla mı boğarsın beni. Amber'i istediğim zaman burdan sadece bir saniyede uzaklaştırabilirim. Gücüm buna yeter biliyorsun. "
"Aklından bile geçirme. Ona dokunursan işin biter."
Bir kez daha arkasını döndü ve gülen bir ifadeyle konuşmaya devam etti.
"Kuzen deminden beri şaka yapıyorum. Bunu nasıl ciddiye alabilirsin, gülmemek için kendimi çok zor tuttum. Şu surata bak, Amber bunu görmeliydi." derin bir oh çeken Kelvin konuşmaya devam etti.
"Bir an gerçekten bana rakip olacağını sandım Axel. Şaka olmasına sevindim dostum."
"Ah Amber benim tipim değil bir kere."
Bu sefer şaka yapan Kelvin idi. "Daha fazla uzatma istersen. Yoksa birazdan kafa göz dalacağım kuzen."
"Tamam sakin ol şampiyon. Hadi içeri girelim birilerinin sana ihtiyacı olabilir."
...
Birkaç dakika sonra Amber, Ivory, Axel ve Kelvin oturma odasında film izliyordu. Televizyonun karşısındaki koltukta Amber'in bir yanında Kelvin diğer yanında Axel yerini almıştı. Ivory mutfakta mısır patlatıyordu. Her şey çok normal gibiydi Amber'in kafasında ise hâlâ uzaylı olmasıyla ilgili düşünceler geçiyordu. Birkaç dakika sonra orta sehpaya Ivory'nin patlamış mısır ve kolaları koymasıyla bu düşüncelerinden sıyrıldı.
"Düne göre daha iyi misin?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Amber gülerek cevap verdi. "Aslına bakarsan evet, iyiyim sorduğun için teşekkür ederim ama uzaylı olduğum kısmına hâlâ inanmıyorum."
"Sorun değil. Gelecekte ne demek istediğimi anlayacaksın."
"Umarım."
"Amber dün konuşmamız yarım kalmıştı devam etmek ister misin?"
Söylediği cümlenin çok sıradan olmasına karşın kızaran yanaklarım beni birazcık da olsa utandırıyordu.
Kelvin tam elini elime götürüyordu ki bu sefer Axel konuştu.
"Nasıl tanıştınız çok merak ettim doğrusu, bizim Kelvin biraz çapkındır bilirsin?"
Bilir miyiz?
"Bilmiyorum."
"Cidden mi, çok yakın duruyorsunuz. Ben sizi şey sanmıştım..."
"Aynı okula gidiyoruz belki ondandır."
"Ha arkadaşsınız yani."
Onaylar anlamda başımı salladım. Kelvin garipsemiş gibi Axel'e bakıyordu.
Birden elini elime götüren Axel gözlerimin içine baktı ve teselli etmeye çalışır gibi konuşmaya başladı.
"Yeni tanıştık biliyorum ama içimden bir ses çok iyi arkadaş olacağımızı söylüyor Amber. Hem sana şimdiden ısındım, yaşadıkların kolay şeyler değil ve ayrıca senin hakkında bildiğim şeylerin sebebini merak ediyor olmalısın. Bir ara yalnız konuşalım sana her şeyi anlatacağım merak etme. "
Gülümseyerek cevap verdim. "Teşekkür ederim, dün beni o kargaşadan kurtardığın için. Bundan sonra sen benim koruyucu meleğimsin."
Biz konuşurken bizi izleyen Kelvin kıskançlık krizine girmiş ve " o eli oradan kaldır " der gibi bakıyordu. Yaklaşık bir dakika sonra çalan kapının etkisiyle Axel'in hâla elimin üzerinde duran elini kaldırdım ve yavaşça ayağa kalkıp kapıya baktım. Kapıyı açtığım an gördüğüm kişi çoktan moralimin düşmesine sebep olmuştu. Gelen yıllarca annem sandığım yalancı kadındı.
"Kızım... Seni çok özledim."
Tek kelime etmeden kapıyı suratına çarptım. Ama inat kadın kapıyı ısrarla çalmaya devam ediyordu.
"Git burdan!"
Az önce lavaboya giren Kelvin olanlardan habersizdi. Sesi duyan Ivory ve Axel odadan çıkıp kapıya bakmaya gelmişti.
"Annen mi?"
"O iğrenç kadının annem olduğunu söylemeyin sakın."
Ivory tekrar kapıyı açtı.
"Amber, derhal çık dışarı bu çocukların yanında kalmana izin vermiyorum. Hemen benimle geliyorsun, baban dışarıda bekliyor!"
"Gelmiyorum!"
Zorla kolumdan çekiştirmeye başlayan kadına bu sefer Kelvin engel oldu.
"Elini ondan çek!"
"Kızınız hakkındaki gerçeği neden bu zamana kadar açıklamayıp kızınızı kandırdınız? Yoksa çekindiğiniz bir şey mi var?"
"Sen neyden bahsediyorsun! Benim... Sakladığım bir şey yok."
"Defol artık buradan! Yoksa o gün yapmadığımı bugün yaparım ve bu sefer beni kimse suçlayamaz." dedim, oldukça sinirli bir tavırla.
"Biliyorum hatalıydım ama sen olmadan yaşayamam. Yaşatmazlar Amber. Seni güvende tutacağımıza dair ailene söz verdik."
"Ailem bu gezegende değil. Neden gerçeği söylemiyorsun. Bunca yıldır kandırdığın yetmedi mi?"
Sonunda Kelvin son noktayı koymuştu. "Yeter artık bayan, gidin. Burada istenmiyorsunuz."
Israrlarının yetersiz olduğunu anlamış olacak ki artık gidiyordu. Merdivenlere yöneldiğini anladıklarında kapıyı sertçe Kelvin kapattı.
