⭐Kepler⭐ TAMAMLANDI

25. Bölüm ⭐İyi ki Doğdun Kraliçemiz⭐

Uzun bir aradan sonra tekrar birlikteyiz. Nasılsınız, sınavları olan arkadaşlarım sınavlarınız nasıl geçti? Umarım her şey iyidir, hayatta her şey istediğiniz gibi gidiyordur. Biraz geç olsa da 2023 yeni yılımızı kutluyorum. Bu yılı sevdiklerimizle, sağlıkla ve mutlulukla geçiririz umarım. Çok uzatmadan haydi okumaya geçelim. Oylamayı unutmayın. 💛😊

⭐İyi ki Doğdun Kraliçemiz⭐

" Mazeretinizi dinliyorum."dedi bir kez daha. Sinir krizi geçirmeme az kalmıştı. Ayrıca ilk iki dersimiz boş olduğundan okul yerine lunaparka gittiğimizi bu yüzden yorgun düştüğümüzü ve dersi sıkıcı anlattığı için uyumaya karar verdiğimizi duysa ne tepki verirdi tahmin bile edemiyordum. Bu yüzden sanırım ikimizde konuşmayacaktık. Neyseki ön sırakardan bir kahraman öne çıktı ve beklemediğimiz bir anda bizi savundu.

"Bayan Erica, öğrencilerinizin özel hayatına saygı göstermeniz gerekmiyor mu acaba?" dedi sınıfın sessiz çocuğu Peter. İkimizde şaşkınca Peter'a bakıyorduk. Bu sınıftan böyle bir şey yapacak biri olması bir yan yana bu kişinin Peter olması bizi asıl şaşırtan şeydi.

" Sessiz ol ve yerine otur Peter Crew. Seninle konuşmuyorum. "dedi kafayı sıyırmış gibi inatla bizim cevabımızı bekleyen kadın. Sanırım bize gerçekten kafayı takmıştı, disipline göndermek istediği yüzünden anlaşılıyordu. Gönderse işimize gelirdi orası ayrı.

" Babamın özel hayata çok önem verdiğini bilirsiniz Bayan Erica, bunu duyarsa öğrencilerinin tarafını tutacağından bence kızları bu seferlik affedin. Tekrarı olmaz merak etmeyin."

Peter'ın babası müdürdü ve sanırım bu özgüveni oradan geliyordu. Peter'ın bizi savunacağı, üstelik öğretmeni tehdit edeceği hayatta tahmin etmediğim bir şeydi.

" Sanırım bu seferlik affedebilirim... Bu aramızda kalacak anlaşıldı mı Peter? Babanın duymasına gerek yok. Ancak tekrarı olduğu takdirde derhal disipline gidersiniz haberiniz olsun kızlar. " İkimizde onaylarcasına başımızı salladık. Bayan Erica, bugün gerçekten tuhaftı.

Yüzümdeki tebessümle karışık minnettar ifadeyle Peter'a baktım. O da tebessümle göz kırptı ve az önce bizi savunmak için kalktığı sırasına oturdu.

" Çok garip, Peter aslında çok sessizdir. Bugün neden bu kadar sinirlendi, üstelik onunla ilgisi olmayan bir durumda?"

"Bilemiyorum Ivory, her neyse boşver. Teşekkür edip, konuyu kapatmalıyız bence. Bir daha bu derste uyumasak iyi olacak."

"Evet, öyle yapmalıyız sanırım." dedi ve cebinden bildirim sesi gelen telefonu çıkardı. Ben yüzünde oluşan hafif tebessüme hayretler içerisinde bakarken gelen mesaja cevap yazmaya başladı.

"Kimden geldi?"

"Ne?" dedi anlamamış olduğu her halinden anlaşılıyordu. Mesaj atan her kimse komik bir şey olduğu kesindi, Ivory telefona baktıkça aklı başından gitmiş gibi gülümsüyordu. 

"Mesaj diyorum... kiminle yazışıyorsun?" dedim meraklı ve kaşlarımı havaya dikmiş vaziyette. Elinden o telefonu almama çok az kalmıştı.

"Axel... Dersteyken fotoğraf atmış." Biraz yanına eğildim ve Axel'ın gönderdiği fotoğrafa baktım. Sırtını sıraya yaslamış ve kollarını bağlamıştı. Altındaki notu okuyunca ufak bir kahkaha attım.

"Derste önüm ve arkamla çok konultupum ve kıpır kıpır olduğum için öğretmenden azar yiyip oturmuş muyumdur?.. Evet, yedim. Ama doymayıp, onunla da kalmayıp hocanın arkasından eşek kulak yapmış mıyımdır?.. Hayır, yemedi. Siz de durumlar nasıl?"

"Bizde uyukladığımız için azar yedik. Neyse ki sınıfın sessiz çocuğu duruma el attı." diye cevap yazmıştı Ivory. Axelden son gelen mesaj ise şöyleydi.