Te Aviso, Te Anuncio

episodio once

Medya; Proud Corazón - Anthony Gonzalez

siz panoya latin taekooku özlediğinizi yazınca sizi kıramadım yatmadan önce yazayim dedim🥺🫶🏻

bölümde geçen şarkı coco'dan bir şarkı, fic geçmişte geçse de şarkının o zamandan beri olduğunu ve animasyon şarkısı olmadığını düşünün lütfen😔 direkt türkçe versiyonundaki sözleri yazdım bu arada♡

umarım beğenirsiniz🫶🏻
iyi okumalarrr!

Te Aviso, Te Anuncio
bölüm on bir

Karnavalın 3. günü geldiğinde enerjim hala yerindeydi. Sokaklarda ve geçitlerde eğleniyor, dans ediyor ve kahkahalara boğuluyordum.

Taehyung'un antrenmanları karnaval olduğundan birkaç gün daha olmayacaktı. Bu yüzden tüm saatlerimi onunla geçirmeye, hakkında bilmediğim her şeyi öğrenmeye çalışıyordum.

Mesela kulüpteki çocukları sevmediğini, hepsinin çok gıcık tipler olduğunu öğrenmiştim. Ve Taehyung'un birilerini sevmemesi demek benim de sevmediğim anlamına geliyordu.

Ya da yüzmeyi sevdiğini ve eğer futbolla ilgilenmeseydi profesyonel yüzücü olmayı düşündüğünü öğrenmiştim. İmkanı olsaydı İngiltere'ye gitmek istediğini, beyaz çikolatayı sütlü çikolatadan daha çok sevdiğini ve hamburgeri çok sevdiğini de öğrenmiştim.

Yani anlayacağınız, Taehyung şu birkaç gündür benimle fazlasıyla konuşuyor, kendi hakkında bilgiler veriyordu. Sırf bu yüzden bile karnavalın bitmesini istemiyordum.

Oturduğum yerden bacaklarımı sallayıp bunları düşünürken karşımdaki şarkı söyleyen adama baktım. Biraz dinlenmek için kaldırıma oturmuştum. Şu 3 gün içinde sadece uyumak için eve girmiştim ve yüzümün güneşten yandığını hissedebiliyordum. Hatta çok ellersem ufak bir acı bile bırakıyordu.

Parmağımla yanağıma dokunurken Taehyung elindeki iki şişeyle bana doğru geldi. Sulardan birini bana uzattı ve o da benim gibi kaldırıma oturdu.

"Teşekkürler." diyerek suyu açtım ve günlerdir susuz kalmışım gibi içmeye başladım. Birkaç saniye sonra boş olan şişeyi yanımdaki çöpe attım.

Taehyung benim aksime yavaş yavaş içiyordu. Heyecanla ona döndüm ve "Ben de şarkı söylemek istiyorum!" dedim.

Şişeyi dudağından çekerken "Öyleyse söyle." dedi.

"Demesi kolay, ama eğer söylersem herkes beni izler! Ve sesime o kadar güvenmiyorum..." Sonlara doğru sesim kısıldığında Taehyung'un kaşları havaya kalktı.

"Vay canına! Jungkook bir konuda kendinden emin değil, öyle mi?" Sesinde gerçekten biraz şaşkınlık vardı. İstemsizce dudaklarım büzüldü.

"Biliyorum, mükemmel bir insanım ama bazen mükemmel insanlar da çekinebiliyor Futbolista." Taehyung dediğim şeye güldü ve birden yerinden kalkıp arkasını silkeledi. Ardından hemen önümde durup sağ elini bana uzattı.

Bir eline bir Taehyung'a baktım. Bana bakışlarıyla elini tutmamı ima ettiğinde beklemeden tuttum. Taehyung beni kendine çekip yerimden kaldırdı ve soru sormama izin vermeden bizi sürüklemeye başladı.