Te Aviso, Te Anuncio

episodio cuatro

Medya; Baila Casanova - Paulina Rubio

BAKIN BUNLAR BÖYLE ŞU AN BÖYLE TATLI FALAN AMA BÜYÜDÜKÇE ÇOK ARSIZLAŞACAKLAR BENDEN SÖYLEMESİ!!!

umarım beğenirsiniz💗
iyi okumalarr!!

Te Aviso, Te Anuncio
bölüm dört,

Tekli kanepede oturmuş elimdeki empanadayı yerken bir yandan da Taehyung'un neden teklifimi kabul etmediğini düşünüyordum. Belki de herkesin içinde sormasaydım kabul ederdi. Dudağımı büzdüm ve elimde kalan büyük parçayı tek lokmada ağzıma attım.

"Hemen reşit olmalıyım." dedim tırnaklarına manikür yapmaya çalışan anneme. Annem bakışlarını ellerinden çekmezken "Neden?" diye sordu.

"Bu sayede depresyonumda sarhoş olabilirim." Annem dediğim şeye güldüğünde ben koltuğun yanından kafamı sarkıttım. "İlk içkini benle içmeyi unutma tamam mı?" dedi onu baş aşağı bir şekilde görürken.

"Bu sorunu başka bir yetişkin duysaydı seni kötü bir ebeveyn olarak görürdü." diyip güldüm. Annem gözlerini devirdi ve elindeki törpüyü kanepeye bırakıp ayağa kalktı.

"Beni çoğu konuda kötü ebeveyn olarak görüyorlar. Hem, çocuğum ilk benimle değil de başkasıyla sarhoş olsun istemem." Dediklerine karşı yüzümde bir tebessüm oluştu. Açıkçası insanların anneme neden kötü gözlerle baktıklarını anlayamıyordum. O mükemmel bir kadındı, diğerleri sadece onu kıskanıyordu.

"Ee?" dedi annem fırına doğru eğilirken. "Benimle içiyorsun değil mi?"

"Ajandama bakmalıyım, başkasına sözüm de olabilir." dedim oyuncu bir tavırla. Annemin kaşları havalandı ve yüzündeki sırıtışla "Ya?" dedi.

"Muhtemelen ajandanızın her yeri malum birinin adıyla doludur küçük beyefendi." diye benimle sinsi sinsi uğraştığında dudaklarım şokla aralandı.

"Belki eskiden!" dedim sinirle. "Ama şimdi kalbimi kırdı ve değerli zamanımı hak etmiyor." Kollarımı birbirine bağlayıp koltukta geriye yaslandım. Bu sırada annem fırındaki tepsiyi çıkarıp tezgaha koymuştu. Yemeğin lezzetli kokusu odayı kaplarken anneme baktım.

Her zaman şıktı ama bugün o mini, desenli elbisesiyle daha da fazla bir şıktı ve tabii ki bunun bir sebebi de vardı. Bir süredir görüştüğü adamı benle tanıştırmak istiyordu. Bunu ilk duyduğumda paniklemiştim çünkü annem daha önce konuştuğu kimseyi evimize davet etmemişti. Belki de annemin artık tek erkeği olamayacaktım ve bu beni cidden ama cidden kahreden bir durumdu.

"Belki de sadece utanmıştır." diyerek annem beni düşüncelerimden çıkardı.

"Utansaydı buz gibi ifadesiyle konuşmazdı."

"Etrafında bir sürü kişi varken sorduğunu söylememiş miydin? Muhtemelen diğerlerinden çekinmiştir."

"Hangimiz senin oğlunuz?" diyerek ona sinirli ifademle baktım. Annem güldü ve yanıma gelip yanağıma ıslak bir öpücük bıraktı. "Mi bebe, sadece fikrimi söylüyorum. Yoksa her türlü seni seçerim."

"Şu Andres denen adama karşıda mı?" diyerek içimde tutamadan sorduğumda karşımdaki bedenin yüz ifadesi şok olmuş gibiydi.