Dy Siblings 1: Diana's Irresistible Desire

FORTY-ONE

Masaya ang lahat at halos lahat may kanya-kanyang ginagawa. I am so happy to see all of them support me. Lalo na ang mga magulang ko. Wallace sat beside my dad and his dad. Nagtatawanan sila habang nagkukwentuhan.

Isa-isa kong tiningnan ang mga nandito nang mapansin ko si Dylan sa kusina. May hawak siyang bote ng alak at umiinom mag-isa. He looks annoyed while looking at someone. I followed his gaze, and I caught Dave and Lileth talking on the veranda. It is like they are arguing. I rolled the wheelchair toward Dylan. "What's wrong?" tanong ko.

"Nag-aaway yata. Mali, inaaway yata ng kapatid mo ang asawa niya." Lileth bowed while Dave kept talking, but his face remained calm.

"Is something wrong with them?" takang tanong ko.

"I don't know. Pero oras na mapatunayan ko na totoo ang usap-usapan na sinasaktan ng kapatid mo ang asawa niya ay bibingo sa akin ang gagong 'yan."

"Stop concluding, Dylan,"

"My guts never fail me, Dane. You know me."

"I'll talk to them," paalam ko sa kanya.

"Mabuti pa nga, dahil kapag ako kumausap sa kanya baka kung saan pa mapunta."

Napailing na lang ako at inikot ang wheelchair palapit kina Dave at Lileth. Umayos agad sila pareho nang mapansin ako. "Dave, Lileth, may problema ba?"

"Nothing, Dane. Lileth wants to go home, she's not feeling well," Dave answered.

Napansin ko rin ang pamumutla ni Lileth. Mukha ngang hindi siya ok.

"Are you ok, Lileth?" tanong ko.

"Medyo, masama lang talaga ang pakiramdam ko at nahihilo ako."

"Are you pregnant, Lileth?" direkta kong tanong. I am not sure. Pero pagkatapos kung maranasan ang magbuntis, kahit paano ay masasabi kong may alam na ako kahit paano mga buntis.

Tumingin siya kay Dave na masamang nakatingin sa kanya pero bumalik din sa pagiging kalmado.

"No, Dane. I mean, I-I am not sure," kabado niyang sagot.

"May problema ba kayong mag-asawa?"

Hindi ko maiwasan hindi itanong. Napapansin ko kasi na parang hindi na sila kagaya ng dati. Lalo na si Dave. Ang layo na ng treatment nila sa isa't isa.

"Dave, tell me. Ano'ng nangyayari sa inyo?"

"Wala kaming problema, Dane. Normal na hindi pagkakaintidihan na natural lang sa mag-asawa, but other than that ay wala na. Wala namang perfect relationship, alam mo 'yan."

I sighed because, honestly, I am not convincing. But what can I do? Hindi ko naman sila pwedeng pilitin magsabi sa akin. Sila lang ang nakakaalam sa totoong nangyayari sa relasyon nila.

"Fine. Kung iyon ang totoo, mas mabuti."

"Uuwi na kami, Dane, at kailangan na ni Lileth magpahinga. Congrats, I am happy for you."

He kissed me on the cheek, then went back to his wife to support her.

"Thanks."

"Mauuna na kami, Dane," paalam din ni Lileth.

I just nodded at them. They even bid goodbye to everyone. Sana kung ano ang malampasan nila kung ano man ang pinagdadaanan nila.

***

I smiled while looking at my daughter in her crib. Tulog na tulog ang anak ko habang nakabalot na parang larva, at mukha lang ang nakikita. She's really cute. Ang sarap niyang yakapin, at halikan. Nakakagigil siyang tingnan.