İNTİKAM OYUNU

20.BÖLÜM SEVGİLİM.

    

  Hayırlı okumalar :)

  Kısa ama öz... 

  (MERT'İN ANLATIMIYLA)

  Hani bazı anlar vardır ya nutkun tutulur tam öyleydim şuan.Dilsiz,özlem duygusu duyan birisiyim. Leylayı bekleyen ona aşık biriyim...Her ayrılık zordur... Bazı insanlar değerli şeylerini kaybedince kıymetini biliyor...

  Ben sadece Leyla ya bakıyordum.O sarı saçlarına bakıyordum. Kokusunu çok özlemiştim.Bana ne kadar kızsa da ,ne kadar küsse de ben onu hep seveceğim...Hayatımın en anlamlı kişisi oldu.Saatlerce yüzüne baktığım kişi oldu.Ve unutamayacağım kişi oldu.

  Leyla yavaş yavaş gözlerini araladı.Bana şok ve anlam verememiş bir şekilde bakıyordu. "Leyla iyi misin" Leyla hala bana bakıyordu.

  "Sen...Nasıl...En son vuruldun?"Leyla hiçbir şeyi anlamamıştı.Leyla oturur bir hale geldi.Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım.

"Leyla ben aslında vurulmadım."

"Ne?" Leyla şok olmuştu.

"Baban beni önceden uyarmıştı.Sen uyanmadan önce beni arayıp çelik yelek giyip Leyla ya bu durumdan bahsetmememi istedi.Ben de dediklerini yaptım.Sonra seninle o konuştuğumuz son gün.Beni vurdular ama ben vurulmadım.Kan aktı kendi kendime bir an vuruldum sandım ama vurulmamışım. O kan çelik yelekten gelmiş.Baban her şeyi ayarladı.Benim için.Sonra baban benim için yurt dışında bir otel ayarladı.Bir süre orada kaldım.Her gün bana seninle ile ilgili bilgi veriyordu." Leyla hala şoktu benim bu söylediklerimi duyunca daha da şok oldu.Ve korkuyordu.

"Mert...Sen yaşıyordun."

"Evet yaşıyordum.Eğer baban beni uyarmasaydı ben ölüyordum.Her şeyi baban ayarladı.Gizemi Savaşı beni.Her kez'i"

"Ne!"Leyla donmuş bir şekilde bana bakıyordu.

"Leyla çok özür dilerim.Bana ne kadar küssen de haklısın,ne kadar kızsan da haklısın lütfen bana böyle davranma..."Ve hiç beklemediğim bir şey yaptı.Bana sıkıca sarıldı.Ağlıyordu biliyorum.Ama onu o kadar çok özledim ki.Kokusunu,yüzünü,gülüşünü...Bazı şeylerin kıymetini bilmek için ilk başta onları kaybetmek gerekir...

"Mert...Seni çok özledim..."

"Bende seni çok özledim."Sadece odada sarıldık.Leyla benden ayrıldığında salya sümük ağlamıştı.Onu da anlıyorum beni çok özledi ama onu korumak için gitmeliydi.

"Tamam göz yaşlarını sil ve aşağı inip Savaşla Gizemi gör."

"Ne? Aşağıda Gizemle Savaş mı var?" Leyla ya sırıttım.

"Evet.Onlar seni çok özledi."Leyla hızla merdivenlerden indi.Bir insanı görememek onun kokusunu duyamamak çok kötü bir şey.Leyla Gizemleri gördü ve ağlamaya başladı.Benimde gözüm sulandı.O kadar duygusaldı ki görseniz sizde göz yaşlarınızı tutamazsınız.Leyla onlarla da sarıldı."Kızım sana her şeyi anlatacağım."

"Baba Mert bana anlattı." Murat amca bana gülümsedi.

"Teşekkür ederim oğlum"

"Ne demek Murat amca her zaman sen ne dersen o."Murat amca bana göz kırptı.O kadar güzel ki bir arada el ele olmak ben onları sadece keyifle izledim hem de Leyla'yı. Sonra Leyla'ya benle gelmesi için kaş göz yaptım.

"Baba ben bir Mertle konuşup geliyorum."Deyip ayağa kalktı.Bende hızla merdivenlerden çıkıp Leyla'nın odasına geldim.Yatağına oturdum.Leyla da yanıma gelip oturdu.Sonra yüzümü Leyla'nın boynuna doladım.O kadar özledim ki kokusunu.Oda sesini çıkarmadı çünkü ikimizde özlemiştik.

"Neden?Neden beni bırakıp gittin?Neden?"Öfkesini anlıyordum. "Gitmek zorunda kaldım.Sana bir şey olacak sandım.Affet beni sevgilim..."Leyla'dan ayrılıp yüzünü ellerimin arasına aldım.Sonra anlını, burnunu, dudağını ,yanağını her yerini öptüm...O sadece bana izin verdi.

"Mert...Ben seni çok ama çok seviyorum.Beni bir daha asla bırakma olur mu!"

"Tamam sevgilim söz bir daha asla bırakmayacağım."Leyla'dan ayrılıp yatağın içine girdim oda aynısını yaptı.Bana sırtını döndü.Bende onu kucakladım.Yavaşça uykuya daldım.Sevgi, sevginin önüne geçemezsin, durduramazsın, susturamazsın...Aşk ve sevgi ismi isimi küçük ama kendisi büyük... 

  Unutma;Hiçbir şey imkansız değildir...