İNTİKAM OYUNU

6.BÖLÜM GÜÇLÜ OL!

                                                                                        

    Ben pili bitmiş bir batarya gibiyim....NE yapacağımı bilmeyen bir robotum....Soğuktan üşüyen bir kediyim....Nasıl bir yere düştüm? Sanki yavaş yavaş gözlerim kararıyordu....Bu kimdi?Ne istiyordu benden?Ben hayal mi görüyordum?Ayağımdan yer kayıyordu sanki.....Tektim bu savaşta.Gözlerimin karardığını hissettim.Yavaş yavaş düşüyordum.Mertlerin sesini duydum

   "Leyla!Leyla!"

"Leyla!İyi misin!"Korkmuşlardı ve o an bayıldım.Karanlık bir odadaydım.Sessizlik...Hiçbir şey duymuyordum.Hapishaneden kaçmak isteyen ve ses çıkarmamaya çalışan bir yerdi çok karanlık.Ama karanlıktan korkmuyordum.Güçlü durmalıyım ve bulmalıydım casusu.Yavaş yavaş sesler duydum.Gizemlerin sesiydi.Uyanıktım ama onları dinledim sadece.

"Yine ne oldu bu kıza"

"Kız beladan kurtulamıyor abi!"Savaş doğru söylüyor, ben hiç beladan kurtulamıyordum.Çok uğursuz birisiydim.Yavaş yavaş gözlerimi araladım.Kolumda bir serum vardı.Aradan kaç saat geçti bilmiyorum.Bana baktılar.

"Leyla!İyi misin?"

"İyi misin Leyla?"

"Kızım sen bela almadan duramayacak sın değil mi!"Savaşın lafları beni hep güldürüyordu. " İyiyim...Yine......Yine bir not geldi....."Bana şok içinde baktılar.Mert öfkeyle burnunu çekti. "Şu sana hep yazılan not.Ne yazmış yine o şerefsiz adam."Elimi cebime attım ve kağıdı onlara uzattım okumalarını istedim.Okudular Gizem sinirle bana bakarak dudaklarını araladı. "Kanka seninle uğraşan bu geri zekalı adam kim!Ne hatla seni tehdit ediyor!Gelsin beni tehdit etsin!"Hepside sinirle söyleniyordu.Ama ben çok korkuyordum....Ne yapacaktım onları nasıl koruyacaktım? "Tamam sakin olalım hayatımızda bir şey yokmuş gibi olalım belki bir şakadır belki biri kafayı yemiştir sana bunları söylüyordur,her açıdan bakacağız, kafamıza hemen kötü kötü şeyler getirmeyeceğiz."Gizem bizi sakinleştirmeye çalışıyordu.Kimdi bu ne işi vardı benle? "Gel Savaş biz seninle aşağıya inip bir şeyler alalım" Gizemle Savaş gitti.Biz ikimiz dik. O bana bakıyordu ben ona O maviş gözlerinden kendimi alamadım.Sonra hiç beklemediğim bir şey söyledim "Korkuyor musun...?"Bana baktı şok içinde.

"Ne?"

"Bana bir şey olacak diye korkuyor musun?"O bana bakıyordu ben ona sadece gözlerimiz bize yetiyordu.Hiç beklemediğim bir şekilde dudaklarını aralayıp o şok cümleyi kurdu. "Evet...Sana bir şey olacak diye öyle korkuyorum ki.Ya seni koruyamazsam...."Bakakaldım.Kalbim pıt pıt atıyordu sanki yutkundum. "Bende korkuyorum....Onlara ve sana bir şey olacak diye çok korkuyorum."Sustuk o sustu ben sustum.Birbirimize bakıyorduk sadece.O sessizliği kapı sesi bozdu kapıya doğru baktık.Gizemlerdi "Naber kanka daha iyi misin?"

"İyim....Sadece korkuyorum..."

"Neden korkuyorsun?"Yavru kedi gibiyim aylarca sanki anneme hasret kalmış bir kedi gibiyim. "Korkuyorum...Çünkü...Size bir şey olacak diye çok korkuyorum.."O an kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.Hüngür hüngür ağlıyordum.Ağlamalarım bitmiyordu.Gizem beni sakinleştirmeye çalıştı.Savaşsa Mert'i sakinleştirmeye çalışıyordu.Doktor geldi,serumumu bittiğini gördü serumu çıkardı.Çıkışa doğru ilerlerken bir şey fark ettim.Durdum olduğum yerde. "Ne oldu kanka iyi misin?"

"Mertler nerede?"Diye sordum Gizeme. "Onlar en son tuvaletteler'di gelirler birazdan."Hayır..Hayır gelmeyeceklerdi.Çünkü o adamı bulmaya gittiler.Korkuyla Gizeme baktım. "Hayır...Hayır gelmeyecekler, o adamı bulmaya gittiler!"Gizem bana şok içinde baktı. "Ne!"

"Onlar tuvalete falan gitmediler, o adamı bulacaklar başlarına bir şey girecek koş Gizem koş!"Gizem dışarıya doğru koştuk hastanenin önüne çıktık. "Neyle geldiniz?"

"Benim arabayla geldik."Elimi anahtarını ver gibi yaptım, cebinden anahtarını çıkarıp bana uzattı.Aldığım gibi arabaya koştum.

"Eee kanka şimdi napacağız peki?"

"Ne yapacağımı çok iyi biliyorum, sen sadece arkana yaslan ve kemerini bala."Onları nerede bulacağımı çok iyi biliyordum.Mavi yıldız tepesine gittiler.Çünkü ne zaman üzülsek, ne zaman dertlensek, ne zaman başımıza bir şey gelse mavi yıldız tepesine giderdik.Çünkü orası gerçekten bir mavi yıldızdı.Gökyüzü mavi, yıldız mavi, ay bile maviydi.Çünkü bir insan güzelliğiyle ancak bu kadar başka şeyleri güzel yapabilirdi.Yavaş yavaş mavi yıldız tepesine yaklaşıyorduk. "Kanka..Burası mavi yıldız tepesi.Sen burada olduklarını nereden biliyorsun?"Gizeme gülerek cevap verdim. "Hani bir kere bir birimize söz vermiştik ya, ne derdimiz olursa, olsun ne olay olursa olsun hep bu tepeye geleceğimize söz vermiştik hatırlıyor musun?"Gizemin aklına daha yeni yeni geliyordu. "Evet doğru ya nasıl unuta bilirim."Mavi yıldız tepesine doğru ilerlerken Mertleri gördüm bir bankta oturmuş sohbet ediyordu.İkisininde canı çok sıkkındı.Yanlarına gittik. "Selam" deyip Mert'in yanına oturdum.Göz göze geldik o maviş gözlerinden kendimi alamadım. "İyi misin?"bu halde bile beni düşünüyordu.Bense sadece ona hayranlıkla bakıyordum.O maviş gözleri beni hipnoz etmişti her şeyi unutturmuştu.

"İ...İyim....Peki sen iyi misin?"Gözlerini başka yere çevirdi.İyi değildi biliyordum. "Ben....Ben hiç iyi değilim..."Bana bir şey olmasından korkuyordu biliyorum, ama bana değil onlara olacaktı...Bunu bilmiyordu. "

Güçlü ol ben senin hep yanındayım. Güçlü ol ki savaşırken yenilme.....Güçlü ol ki yenilirken savaş...."Bana etkileyici bir şekilde bakıyordu.Sonra hiç beklemediğim bir şey söyledi kulağıma.

"Leyla....Sen benim yaralarımı saran tek kişi oldun bu hayatta.."O bana bakıyordu bende ona hayranlıkla bakıyordum.Şok olmuştum,ilk defa birinin yarasına çare bulmuştum,çok mutluydum.Çünkü artık pes etmeyen savaşan ve güçlü biriydik.

  GÜÇLÜ OL Kİ SAVAŞIRKEN YENİLME.....GÜÇLÜ OL Kİ YENİLİRKEN SAVAŞ....