(Kitapla ilgili bir bölüm değildir)Sadece içimi dökmek amacıyla yazıldı

26 10 7
                                    


  Bazen o kadar çok yoruluyorum ki...Konuşmaktan,laf anlatmaktan,hayallerimin gerçekleşmemesinden,ağlamaktan,susmaktan,korkmaktan,sahte gülmekten çok yoruldum...

  Bir insan beni görse bu kız her kese neşe saçıyor çok mutlu der                                                              

  Ama şunu unutmayın;her gülen insanın içinde bir acı yatar...

  Hani insanlar korkunca birilerine sığınır ya işte o zaman ben karanlığa sığınıyordum.Ben her ağladığım zaman veya da her korktuğum zaman bir dolabın içinden saatlerce çıkmayan bir insandım.O karanlık dolap insana o kadar güven veriyor ki bir insanın vermediği güveni o veriyordu...

   Karşıma mutlu olduğum fotoğraflar geliyordu ve ağlıyordum...O an o kadar mutluymuşum ki gülmekten ağlayacakmışım sanki...

  Bazen o kadar mutlu oluyorum ki saçma bir şeye bir şeye bile gülüyorum.Bazen acılı gülüş bazende içten gülüş.

  Benimde kanatlarım olsaydı bende uçmak isterdim...

  Ben sadece içimi yazarak döküyorum bu yüzden yazmayı çok seviyorum.Aslında her yazdığım bir bölümde benim için bir anlam içeren bir şey yazıyor...

  Yazmak benim için sanat değildir.Yazmak benim içimi dökmektir...Siz belki yazmayı bir sanat sanarsın ama o benim her gün terapidir...

  Bir havuz'dayım kendimi serbest bırakıp en dibe dalıyorum.İşte o zaman tüm gücümle bağırıyorum o an gerçekten içimi döküyorum...

  Neyse...Ben sadece içimi döktüm ya okursun yada okumazsın...Eğer okuyacaksan içten ve anlamak için oku.Öylesine okuma...

   

  

İNTİKAM OYUNUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin