Chapter 10

1.6K 62 6
                                    


" အာ  နောက်‌ဆုံးတော့  ငါတို့လွတ်လပ်သွားပီကွ  စာကျက်စရာ မလိုတော့ဘူ ရေးးးး "

" ဟဲ့  ခြယ်  ကြည့်ပျော်ဟေ့   ဟိုကောင်ခွန်း  ရုပ်လဲ ကြည့်ဦး   အီးမှန်ထား  တဲ့ ရုပ်နဲ့  မဖြေနိုင်လို့လား  မသိဘူး "

ခြယ့်အနားကို  နှစ်ကိုယ်ကြား  ရရုံလေး  ကပ်ပြောလာသောစည်း ။ စည်း ပြောမှ  ကြည့်မိတော့  ခွန်း မျက်နှာမှာ  မသာမယာ   စာမေးပွဲ  မဖြေနိုင်‌လို့တော့  မဖြစ်နိုင်  သေချာသည်က  .....

" စနိုးလေးက  ဖျားနေတယ်  စည်းရဲ့  အဲ့ကြောင့်
ဒီနေ့  ကိုကြီး  ခြယ့်ကို ကျောင်းလိုက်မပို့နိုင်တာလေ  ကိုကြီးလဲ  သနားပါတယ်  ခုတလော  တအား ပင်ပန်းရတာ  "

"ဟုတ်လား  ကိုကြီးဇိုင်းတော့  အရမ်းပင်ပန်း‌နေမှာပဲ  အလုပ်ကတစ်ဖက်  ကလေးပြုစုရတာ နဲ့ ဟူးး  single father ဘဝကြီးက မလွယ်ကူလိုက်တာ အနားမှာ  ကူညီဖေးမမဲ့သူ  တစ်ယောက်တော့ ရှိသင့်နေပီနော်  ခြယ် "

ခွန်း  သိအောင်  တမင်  စည်းကို  ပြောသလိုလိုနဲ့
ပြောလိုက်တော့  အလိုက်သိတဲ့  စည်းကလဲသံယောင်လိုက်  ပေးလေတော့  အစောနကမှိုင်နေသော  ကိုယ်တော်ကအခုမှ  ခြယ်တို့ဆီ အာရုံရောက်ကာ  လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာတော့သည် ။

" ခြယ်  စနိုးလေး  နေမကောင်းဘူးလား  ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ အရမ်းဆိုးလား "

" ဟုတ်တယ်  ခွန်း  အရမ်းတော့ မဆိုးပါဘူး သက်သာနေပါပီ  ဒါမဲ့  ခြယ်က  ကိုကြီးကို  စိုးရိမ်တာ  အလုပ်ကလုပ်ရ ကလေးပြုစုရနဲ့  ကြာရင် ကိုကြီးပါ လဲသွားမှာ  စိုးတာခွန်းရဲ့  "

" ဟင် .. လူကြီးက  အစားရော  သေချာစားရဲ့လား အိပ်ချိန်လဲ  မှန်မယ်မထင်ဘူး  မဖြစ်သေးပါဘူး  ခြယ်  အပြန်  ခွန်း လိုက်ပို့ပေးမယ်နော်  စနိုးလေးကိုလဲ  သတင်းမေးရအောင်လို့ "

" အင်း  ရတယ်လေ  ခြယ်လဲ အပြန်  Taxi နဲ့ ပြန်ရမှာ‌ဆိုတော့  အဆင်ပြေသွားတာပေါ့  ဟီး "

ကိုကြီးကို  စိတ်ပူကြောင်း  ပိုပိုသာသာလေး ပြောပေးလိုက်တော့  ခွန်းတစ်ယောက် မျောက်မီးကြီးခဲ ကိုင်မိသလို  ဖြစ်ပျက်နေပုံကို  ကြည့်ကာ ကိုကြီးအပေါ်  ဘယ်လောက်  စိတ်ပူ‌နေတယ်ဆိုတာ ဗေဒင်မေးစရာတောင် မလိုပေ ။။

Mg'Lugi Where stories live. Discover now