Chapter -42

1.2K 71 57
                                    

" ခြယ်  မှုန်း  နံ့  သာ  !  "

ညနေစာချက်ဖို့   မေလေးကို    ဟင်းရွက်ကူချွေပေးနေစဉ်     မီးဖိုခန်းထဲလာပီး    ခါးကြီးထောက်ကာ  ခြယ့်နာမည်ကို    တစ်လုံးချင်း    မာန်ပါပါခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်  ။  Mine  အသံကြောင့်    ခြယ့် ခန္ဓာကိုယ်လေး   ' ဆတ် '   ခနဲတုန်တက်သွားပီး   လက်ထဲရှိ    ကန်စွန်းရိုးလေးပါ     ပြုတ်ကျသွားတော့သည်  ။  မေလေးမှာလဲ   ယောင်းမကြီးကိုင်ကာ   ' မြတ်စွာဘုရား '  ဟု   တမိသည်အထိပင်  ။

" ရှ  …  ရှင်   Mine   ဘာဖြစ်လို့လဲ   ဟင်  "

မေးသာမေးရတာ    ခပ်လန့်လန့်ပင်  ။  Mine  ပုံကအတော်လေး    စိတ်တိုနေပုံပေါ်သည်  ။  ခြယ်ဆယ်တန်းတုန်းက    လပတ်စာမေးပွဲမှာ    ရူပတစ်ဘာသာကျလို့    စိတ်တိုနေသည့်    ကိုကြီးရှားကို    ပြန်မြင်နေရသလိုပင်  ။  အဲ့အချိန်ကို    ပြန်တွေးလိုက်ရင်    ဒူးဆစ်များချောင်လာသလို   ခံစားရသည်  ။

" ဘာဖြစ်လို့လဲ    ဟုတ်လား   ။  ကိုယ်ဘာလုပ်ထားလဲ   ကိုယ်မသိဘူးလား   "

" ခြယ် …  ဘာမှမလုပ်မိပါဘူး   "

"  ဘာ !  "

" ဟဲ့    ထင်ရှားမာန်   မျက်လုံးကြီး    ပြူးပြူးပီး   ဘာလို့အော်နေရတာလဲ  ။  သမီး   မပြောနဲ့   ငါတောင်   လန့်တယ်   ။  ပြောစရာရှိ    အေးဆေးပြောလေ   "

" မာမီ့သမီး    လုပ်ပုံဟုတ်မှမဟုတ်တာ  "

" ငါ့သမီးက   ဘာလုပ်နေလို့လဲ   "

" မာမီ   မေးနေတယ်    ဖြေလိုက်လေ   ခြယ်မှုန်းနံသာ   "

" မသိဘူးလေ    ခြယ်လဲ    "

"  ဘာ !  "

မသိလို့    မသိဘူးပြောတာကို   ‌‌တ ' ဘာ '  ' ဘာ ' အော်နေတဲ့    Mine ကြောင့်    ခြယ့်မှာ    မေလေးအနား    ပြေးကပ်လိုက်ရသည်  ။

" ဟင့်  …   ခြယ်   ဘာလုပ်မိလို့လဲ  "

" အေး …  ရတယ်   ပြောပြမယ်  ။  မာမီ   အချောသတ်ထားတဲ့    ဝါးခြမ်းတွေ    ဘယ်နားမှာလဲ  "

"  Mine !   "

' ဝါးခြမ်း '  ဆိုတည်းက    ခြယ့်အတွက်ဆိုတာ   သေချာနေပီမို့    ကြောက်လန့်တကြား   အော်လိုက်မိသည်  ။  Mine ကို   နေရာမပြောပြရန်    မေလေးကို     သနားစဖွယ်     မျက်ဝန်းလေးများနှင့်   အသနားခံနေရသည်  ။ 

Mg'Lugi Where stories live. Discover now