The Assassin Servant (Under Immac Printing Publishing House)

Kabanata 32

Pareho kaming naka upo sa sofa at walang nag sasalita.

I want to say sorry dahil sa kasalanan ginawa ko, Chantel already told me  that he like venezio.

I sighed.

She's still my friend, tatanggapin ko lahat ng sasabihin nya sa'kin.

"Chantel-"parang may pumipigil sa'kin magsalita.

Hinintay nya ang sasabihin ko.

Kung sasaktan nya ako, sasampalin man, i will still accept it.

"Chantel sorry-"pinutol nya ang sasabihin ko.

"You don't have to say sorry Blare, wala kang ginawang masama, tanggap ko na rin naman ang lahat, Venezio will never be mine dahil nakatatak ka pa rin sa puso't, isip nya"lumapit sya sa'kin at hinaplos ang kamay ko.

I want to cry so badly, she's hurt, alam ko iyon.

"Sinubukan ko naman Chantel, pero hindi ko talaga kaya, I'm still inlove with him for almost 8 years"naalala ko lang kung gaano ko katagal na hinintay si Venezio.

Niyakap nya ako at hinaplos ang likod ko.

"Stop crying, makakasama yan sa pagbubuntis mo"

Bumitaw ako ng yakap.

"Paano mo nalaman buntis ako Chantel?"nagsalubong ang kilay ko.

"Tumawag sa'kin si Tita para ipaalam buntis ka, hindi ko nga alam kung bakit ako ang nauna nyang tawagan, but still thankful pa rin ako"

"Chantel-"malambot kong tawag sa pangalan nya.

"I'm fine, alam ko naman mangyayari pa rin lahat ng ito"sumilay ang ngiti sa labi nya.

Niyakap ko sya, hindi nga talaga ako nagkamali ng pagkakakilala sa kanya.

Nagtaka ako ng bumitaw sya ng yakap sabay tayo

"I have to go, marami pa akong kakausapin client ngayon"pagmamadali nya.

"Ingat ka"hindi ko alam kung narinig nya dahil nakasarado na rin ang pinto.

Sinundan ko sya palabas, linibot ko ang tingin ko para hanapin si Chantel.

She's lying, hindi sya okay.

May narinig akong humihikbi sa loob ng washroom, sinandal ko ang sarili.

Tumulo ang luha ko, patawad sa lahat Chantel.

Kung may magagawa lang ako para gumanda ang pakiramdam nya gagawin ko talaga para sa kaibigan ko.

Umalis na rin ako dahil baka maabutan nya pa ako.

Umupo ako sa sofa, tulala lang.

Wala na rin akong ganang kumain, minsan naman ang hilig ko maghanap ng prutas.

Ayaw ko lang talaga sa mga matatapang na amoy dahil sumasakit lang ang ulo ko.

Pumunta ako ng balcony para magpahangin, namiss ko tuloy ang isla, kung saan maganda ang tanawin.

Wala pa naman si Venezio kaya naisipan kong sumakay mo na ako ng taxi papunta ng bahay

I have to talk to my dad.

Buntis lang ako pero ang kasamaan ng ugali ko dala dala ko pa rin.

Pinagbuksan ako ng maid namin.

"Blare"tawag ni dad ng makitang pumasok ako.

Aabangan nya sana ako para yakapin pero tumigil na ako at sinamaan sya ng tingin

"Matapos mong sirain ang kasal mo, hindi mo lang ako bibigyan ng yakap ng isang anak"ramdam ko ang dismaya nya or he just acting.