Sabaha yaklaşırken arkalarına yaslanabildikleri bir taş bulup oraya oturduktan sonra devam ediyorlardı konuşmaya.
"Taehyung-shi."
"Efendim?"
"Sanırım benim uykum geldi.."
Esnerken ağzında yuvarladığı cümleyle düşünmeye başladı Taehyung.
Kendi evi de uzak olduğu için götüremeyeceğini düşünüyordu.
Burada uyumasını da istemiyordu..
"Burada durmayı teklif etmeseydim keşke.."
"Ben kalmak istedim."
Şaşmış kalmıştı kendine. Normalde bu kadar kararsız biri değildi Ressam olan.
"Burada uyuyamazsın şimdi."
"Ben uyurum.."
Kafasını arkaya yaslamış uykunun eline teslim olmayı bekliyordu SeokJin.
Taehyung onu izlerken
düşündü düşündü ve buldu sonunda.
"Dur! Uyuma."
Postacı çocuk gözlerini zar zor açıp baktığında Ressamın ayaklandığını görünce dikkatlice seyretmeye başladı onu.
"Nereye?"
"Bekle."
Seokjin'in sırtını taştan biraz uzaklaştırmış ve o araya oturarak kendisine yaslanmasını sağlamıştı Taehyung.
"Ama siz böyle uyuyamazsınız ki."
"Uyumayacağım."
"Siz çok garip birisiniz."
"Söylemiştin."
"Ama iyi anlamda."
"Kötü anlamda söylemeyeceğini biliyorum."
"Sırtımda hissettiğim sizin kalbiniz mi, yoksa benim mi?"
"Muhtemelen benim..."
"Ama benimki de atıyor."
"Kalbim hızlandı."
"Neden ki? Üşüyor musunuz yoksa?"
Kafasını koyduğu göğüsten kaldırmadan Taehyung'a çevirdi bakışlarını. Başını biraz eğdiği an bu kadar yakın olmayı beklemiyordu. Postacı çocuğun göz bebeklerini görebiliyordu şu an.
"Göz bebeklerin."
Birden büyüyünce şaşkınlıkla araladı dudaklarını.
"Göz bebeklerin büyüyor.. "
SeokJin nefesinin daraldığını ve heyecanlandığını fark edip kırpıştırdı birkaç kez güzel gözlerini. Sonra da öylece önüne döndü.
"Uykum geldiği için olabilir."
"Uyusana."
"Size ayıp olur."
"Ayıp olacağını düşünsem bu şekilde oturup uyumanı istemezdim."
"Aslında bu durum biraz garip geliyor.. Size güveniyorum ama güvenmiyorum da. Üzgünüm."
"Bana da garip geliyor.."
"Yine de hayatımı sürekli sorgulayarak geçirmekten bıktım. Neyi neden yaptığımı, nasıl rezil olduğumu ve daha niceleri.. Artık pişman olmak istemiyorum."
"Yarın sabah uyandığında pişman olacağını düşünüyor musun peki?"
"Hayır.. "
Birkaç dakika öylece durduktan sonra daha fazla uyanık kalmayacağını anlamıştı SeokJin. Hemen uyumuştu.
Uzun süre sonra bu denli rahat nefes aldığını düşünerek..
_
