Kaybola kaybola oluşuyor insan.
Ahter ' in ismi ona yol göstermesi için konulmuştu , lakin ismini koyan insan aslında kaybolmasını sağlamıştı .
Ahter yolunu bulabilecek miydi ?
Not : Konusu ''Aile'' kitabıdır. Zamanla annesini , babasını ve abilerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
:::
Tıkırtı seslerinin kesilmesiyle, cama çarpan küçük dalın uzaklaştığını ve rüzgarın hafiflediğini kestirebilmiştim.
Her gün akşam saatlerinde çıkan bu ses adeta kaybolmuş ruhuyla ıssız bir şekilde geliyor ve rahatsız ama iç gıdıklayıcı bir tonla bana ninni söylüyordu.
Yarım yırtık perde ve yırtılan kumaşın köşesinden çıkan ay ışığının küçük labirent odanın aydınlanmasını sağlaması...
Pis kokulu bir battaniyenin sıcaklığını terk edip yerde temiz bir köşe arayışından sonra aslında öyle bir yer olmadığını öğrenmiştim. Yorgunluktan, gıcırdayan yatağın yanına duvara yaslanarak oturmuştum.
Son zamanlarımdı, hissedebiliyordum. Bu oda benim zamanımın geldiğini bana fısıldıyordu. Benden önce gelen bir çocuk bu odadan çıktıktan sonra ortalıktan kaybolmuştu. Hayır, kaybedilmişti.
Bir ruh kanatılmış ve kanlarını temizlenmeden ve yokluğu dahi belli edilmeden yeni, taze bir kan isteniyordu.
O kişi bendim.
Sıcak bir yuva isterdi çocuklar. Bir umut isterdi. Ama umulan olmazdı genelde. Eğer yolun başında güvenli kollarda değilsen işin bitmişti. Sürekli yer değiştirirdin ve hiçbirinde can güvenliğin olmazdı.
Çünkü insanlar güvenilmezdi. Düşene el uzatmaz, uzattığın elini kökünden keserdi.
Gözyaşım yoktu. Galiba o da beni terk etmişti. Sadece yaptığım ölümümü beklemekti. Ölüm, belki de tek kurtuluş yolum olurdu.
Öldüğünde kimse canını acıtamazdı. Benim ruhum işte o zaman rahatına kavuşur ve özgür olurdu.
Beni evlatlık alan kişiler aile kılığına girmiş ve çeşitli evraklarla yurttakileri kandırmıştı. Beni gözlemlemeye gelen kişileri farklı bir dünya yansıtılmıştı.
İlk geldiğim zamanlar cidden heyecanlıydım, yeni bir hayatım olabileceğini düşündüğüm için. Ama hayatımın çalınabileceğinden habersizdim.
İlk zamanlar çeşitli oyunlarla kandırılmış bir çocuk olmaya devam etmiştim. İyi rol yapıyorlardı. Ama sonraki günler her şey değişti.
Gözlem yapan kişiler artık gelmemeye başladı aslında uzun bir süre daha devam etmesi gerekirken. Aslında gösterim tam o zaman, herkesin beni onlara tamamen verdiğini hissettikleri zaman, başladı.
