Kaybola kaybola oluşuyor insan.
Ahter ' in ismi ona yol göstermesi için konulmuştu , lakin ismini koyan insan aslında kaybolmasını sağlamıştı .
Ahter yolunu bulabilecek miydi ?
Not : Konusu ''Aile'' kitabıdır. Zamanla annesini , babasını ve abilerin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümde ağır bir yük varmışçasına bir ağrıyla uyandım. Kalktığımda üstümdeki şey yere düşmüş ve ses çıkarmıştı. Ceketi görünce kaşlarım çatıldı ilk başta. Sonra dün yavaş yavaş yüklenince serbest bıraktım çatılan kaşlarımı.
Koltukta oturur pozisyona geldim uzanıp ceketi alarak katladım ve koltuğun koluna koydum.
Güneşin yeni doğmasıyla yeni yeni aydınlanmaya başlayan odada göz gezdirdim. Cam üstten açılacak şekilde ayarlanmış, dün katlayarak koyduğum kağıt hala koyduğum yerde...
Karşımdaki koltukta oturan, ellerini birbirine bağlamış, başı koltuğa düşmüş çok rahatsız bir pozisyonda uyuyakalmış Doğa bey var.
Ona benzediğim söylenemez hele ki kömür gözleri ve kısa siyah saçları.. İstemsizce kime çektiğimi düşünüyorum.
O zaman istenmediysem şimdi ne değişecek ki? Doğa beyin patronumun çocuklarından biri olduğu dank ediyor sonra. Bana ilk gün değişik bakan aynı zamanda görmekten kaçındığım kişinin öz babam olması düşüyor aklıma.
Kalbim bile hissetmiş. Tanımadığın bir kişiden neden korkar insan değil mi? Veya en çok tanımadığın kişiden korkarsın bilemiyorum.
Düşüncelerim karman çorman oldu.
DNA testinin nasıl yapıldığını merak ediyorum. Sonuçta ben isteyerek gitmedim.
Ya babasına rağmen beni araştıran Doğa Bey? Onun hakkında ne düşünmeliyim bilemiyorum. Ona geç kalmamasını söylediğimde aslında beni ciddiye alacağını düşünmüyordum da. Sonuçta kaç sene geçmiş. O geçmişi hiç değiştiremez sanıyordum.
İçimde engelleyemediğim umutta var. Ama tekrar koparılmasına izin vermek istemiyorum.
Ona baktığımda göz altlarının çöktüğünü ve yüzünde belli bir yorgunluk olduğu belli. Belki de sabaha yakın uyuya kaldı bilemiyorum. Onu merak eden kişiler olduğunu biliyorum ve ona rağmen burada kalması ayrı bir tuhaf geliyor gözüme.
Üstüme ceketi örtüşü... Normalde hava çok soğuk değil, ki giydiğim kıyafetlerle de hiç üşüyeceğimi sanmıyorum ama sanki dün gece o cekete ihtiyacım varmış gibiydi.
Dağınık saçlarım beni rahatsız edince gelişi güzel topluyorum. Onu kaldırsam mı kaldırmasam mı diye düşünürken haraketlilik fark ettiğimde ona dönüyorum.
