𝘾𝙝𝙖𝙥𝙩𝙚𝙧 6

700 116 36
                                    

Author P.O.V

ටේහෙයොන්ග් සෙන්පති තුමාගේ මන්දිරය හා එහි භූමිය ඉතා විශාල එකක් වුනා. මන්දිරය වටකර දිය අගල්, වතුර මල්, උද්‍යාන, මල් තවාන් පරිසරයේ සුන්දරත්වය වැඩි කලා.

සටන් පුහුණු වෙන්න ඔහු තද කොල පැහැ තණකොල වවා, උස් වූ ගල් කණු අහුරපු හිස් බිමක් සකසාගෙන තිබුනේ උයන්පල්ලන් ලවායි. එහි මහා රූස්ස විස්ටේරියා ගහක් තිබුණා. වස්සාන සමයට ඒ ගස දම්පාට මලින් පිරී ඉතිරී යනවා.

ඉර අවරට යන හැන්දෑවක ටේහෙයොන්ග් සුපුරුදු විදිහට අසිපත් හරඹ පුහුණු වෙමින් හිටියා

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

.
.
.
.
.
ඉර අවරට යන හැන්දෑවක ටේහෙයොන්ග් සුපුරුදු විදිහට අසිපත් හරඹ පුහුණු වෙමින් හිටියා. මන්දිරයේ ඇතුලත ආරක්ෂාව තර කර තිබෙන නිසා, ඔහු පුහුණුවීම් කරද්දි ඔහු කැමති කෙනෙක් ගෙන්නුවොත් හැර, කාටවත් ඔහුගෙ ඇස් මානයේ පස් පාගන්නවත් බැහැ.

වේදනාවෙන් ඇදුම් කන හිතකට තනිකම අස්වැසිල්ලක්. ටේහෙයොන්ග් සෙන්පතිතුමා වුනත් තනිකමට ඇබ්බැහි වුන කෙනෙක්.

මිනිස්සුන්ට හැඟීම් දැනීම් තිබුනට මම ඒව අඳුරන්නෙ නැහැ. අඳුරන්නෙ නැහැ නෙවෙයි, මන් හිතන්නෙ මට ඒවා අමතක වෙලා ගිහින්.

මගේ ඇහෙන් කඳුලු බින්දුවක් වැටුන දවසක්වත් මතක නැහැ.
මගේ හිනාව ආකර්ශනීයිලු. තරුණියන් නිතරම දොඩවනවා.
නමුත් මම තරම්, මගේ හිනාවට වෛර කරන කෙනෙක් තවත් ඇත්තෙ නෑ..
මට මොනවද අඩු? රාජ්‍ය බලය, ගෞරවය, තාන්න මාන්න, හැමදෙයක්ම මන් වටේ තිබිලත් හරිම හිස් බවක් දැනෙනවා.
මේ ගල් හදවත තේරුම් ගන්න කෙනෙක්වත් හිටියනම්...
වලදාපු මූසල අතීතෙ ගැන, වුවමනයි මටත් කාට හරි කියන්න.
අලි ඇත්තු දහස් ගාණක බරෙන් හිත නිදහස් කරගන්න...
නමුත් කවුරුවත් අහන්නෙ නැහැනේ ඇයි ඔබේ ආත්මය මරලා දැම්මෙ කියලා.
කවුද රාක්ෂයෙක්ට ඇහුම්කන් දෙන්නෙ?...

𝗨𝗻𝗯𝗲𝗮𝗿𝗮𝗯𝗹𝗲 𝗣𝗮𝗶𝗻 |ᵀᴬᴱᴷᴼᴼᴷ (සිංහල🔞 ) Where stories live. Discover now