"လင်းရိပ်ညို နေမကောင်းဘူးလား"
နေ့လည်စာစားနေတုန်း လူကိုအကဲခတ်သလိုကြည့်ရင်း မေးလာတဲ့ အဖေဖြစ်သူကြောင့် သူတစ်ချက်တော့ ကြောင်သွားရသည်။
ဒီနေ့ စနေမို့ ပွဲရုံမသွားတဲ့အဖေက အိမ်မှာရှိနေသလို၊မနက်ပိုင်း ဘဲနာကြီးနဲ့ face timeပြောပြီး ပြန်အိပ်နေတဲ့သူကလည်း နိုးလာချိန်က နေ့လည်စာစားချိန်မို့ ထမင်းစားခန်းထဲ ရောက်လာရတာပါ။
ဒီရက်တွေမှာ သူဘယ်မှလည်း မသွားဖြစ်၊သီချင်းတိုက်တဲ့အချိန်ရယ်၊ညဖက်ဆိုတဲ့အချိန်ရယ်သာ အပြင်မှာရှိတာများပြီး အခန်းထဲတင်နေဖြစ်တာများသည်။တစ်ခါတလေ ဘားသွားတာ၊သောက်ဖြစ်တာတွေရှိပေမယ့် စာပို့ပြီးတစ်ဖုံ၊ဖုန်းဆက်ပြီးတစ်သွယ် အိမ်စောစောပြန်နော်၊မမူးစေနဲ့၊အိမ်ပြန်အိပ်နော်ဆိုတဲ့ အဖေတစ်ဝမ်းကွဲရဲ့ အမှာစကားတွေကြောင့် သူလည်း အာရုံမနောက်ချင်တာနဲ့ အိမ်ကိုသာ ပြန်ဖြစ်တာများပါတယ်။
ရုတ်တရက်ကြီး အိမ်မှာအနေများနေတော့ အဖေ ထူးဆန်းချင်လည်း ထူးဆန်းစရာဖြစ်မပေါ့။သို့သော် ဘာမှမထူးဆန်းသလို ဟန်ဆောင်ရင်းပဲ
"ကောင်းပါတယ်၊ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"မတင်ကပြောလို့လေ၊မင်း အခန်းထဲမှာ အနေများနေတယ်၊နေမကောင်းဘူးလားမသိဘူးဆိုလို့ မေးကြည့်တာ"
"ဪ ကောင်းပါတယ်၊ဒီတိုင်း သွားစရာမရှိသေးလို့ မသွားတာပါ
အယ် အခုမသွားပေမဲ့ ညကျရင်သွားမှာ၊ကျွန်တော် နောက်ကျမယ်ထင်တယ်၊အရမ်းနောက်ကျရင် ပြန်လာမနေတော့ဘူး၊ဒေါ်လေးတင် တံခါးထဖွင့်နေရဦးမယ်"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ပြန်လာစရာရှိတာ ပြန်လာ
မောင်ဝင်းကို ဖွင့်ပေးဖို့ ပြောထားလိုက်မယ်
ညနက်မှာက ဘာလို့လဲ၊ကားမောင်းပြိုင်ဦးမလို့လား"
"စကားကျွံထားတာတွေ ရှိနေလို့ပါ၊အေးဆေး လူဘာမှမထိခိုက်စေရဘူး"
"အေး ဘာမှမဖြစ်ရင်တော့ ကောင်းတာပေါ့ကွာ
ငါပြောရင် မင်းကပိုရွဲ့လုပ်လွန်းလို့လည်း ပြောရမှာကခပ်လန့်လန့်
ဒါပေမယ့် မွေးထားတဲ့သားဖြစ်နေတော့လည်း ကိုယ်ဖြစ်ကိုယ်ခံဆိုပြီး ပစ်မထားနိုင်ဘူး"
YOU ARE READING
Hotel California(Complete)
RomanceAge gap story ရေးနေကျ slow romanceမျိုး မဟုတ်ဘဲ ကြမ်းတဲ့အသုံးအနှုန်းတချို့အတွက် rating16plusပေးချင်ပါတယ်
