🌺Bölüm 11🌺

75 16 31
                                    

Selaam✨nasılsınız? İyisinizdir umarım❤️

Mide ağrısı denilen bir belaya bulaştım a dostlar, iki yakam bir araya gelmiyor ama hikayeden vazgeçmiyorum, bu defa olmaz mdhdjdh

Artık bu bölümlerden sonra esas gelişmelerin olduğu bölümlere geçiş yapmış bulunuyoruz, yorumları eksik etmeyin lütfen, sizin yorumlarınızla ayakta duruyor bu kitap🤭

Hepinizi çok seviyorum, iyi okumalar🌠

🌺🌺🌺

Kapıyı çalarak odama giren anneme baktım. Normalde direkt odaya dalar, istediği bir şey varsa alır ve çıkardı. Kapıyı çalması pek hayra alamet değildi.

"Anne?"

"Kızım?"

"Anne?"

"Kızım?"

"Ay söylesene ne söyleyeceksen, belli bir şey var."

"Evet. Aygün bizi ailecek evlerine çağırdı." Aygün İlayda'yla Murat'ın annesiydi.

"Niye çağırmış?"

"Oğlu Amerikadan gelmiş, gelişinin şerefine bir kaç eş dost akraba olacak şekilde yemek veriyormuş."

"Eee?"

"Hadi hazırlan da gidelim." Tek kaşımı kaldırdım. Bu tür misafirliklerden ne kadar hoşlanmadığımı biliyordu ve ona rağmen yine söylüyordu. İlayda'lar da çok yatıya kalmışlığım, ders çalışmak için çok gitmişliğim var, çekinmiyordum. Ama bu durum artık misafirliğe giriyordu.

"Ciddi misin?"

"Evet, bu kez itiraz kabul etmiyorum katiyyen. Arkadaşımla beni düşman yapma, Sevgi'yi mutlaka getir dedi Aygün. Hem gider yardım da ederiz."

Derin bir nefes verdim dışarı. Kesinlikle bu bir kaç günde sabrımla oynanıyordu. Şimdi gidip Murat için düzenlenen yemekte olmam ve onunla muhattap olmam gerekiyordu. Evde bana pek ilişeceğini sanmıyordum ama yine de gerilmiştim. Sürekli gözünün üzerimde olacağını bilmek garip bir hissti.

"Of tamam," annem sevinçle ellerini çırptı. Çocuk musun anne ya?

"Ben biraz daha ayak diretirsin sanmıştım, kolay oldu."

"Direteyim mi?" Tekrar tek kaşımı hafifçe yukarı kaldırınca annem ağzına fermuar çeker gibi yapıp odadan çıktı.

"Offf," saçlarımı ellerimle çekiştirip kitabımın başından kalktım.

Tutkal: bize geliyormuşsunuz

Annem ne ara haberi uçurmuştu ki?

Sevgi: hıı evet

Tutkal: nihayet bir kaç saat gözümün önünde olacaksın, çok özledim seni

Sevgi: sakın orda gözünü dikip bana bakma

Tutkal: merak etme, seni zor duruma sokacak bir şey yapmam güzelim

Sevgi: Aygün teyzemin hatrı olmasa asla gelmezdim de

Tutkal: bir kaç seneye anne diyeceksin

Sevgi: hiç vazgeçmiyorsun niyetinden

Tutkal: asla vazgeçmem:)

Tutkal: misafirliklerden hiç haz etmiyorsun değil mi?

Sevgi: evet

Tutkal: misafirlik olarak düşünme o zaman

Tutkal: kendi evin gibi olduğunu sen söylemiştin

Tutkal: evimizde misafir ağırladığını hayal et

Sevgi: hazırlanmam gerek

Sevgi: çok konuşma

Tutkal: sabırsızlıkla seni bekliyorum:)

Görüldü.

Sevgi çevrimdışı.

Sevgi Çiçeği / Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin