Sevgi Çiçeği / Yarı Texting

🌺Bölüm 37🌺

Şey, ben geldim...

Herkese merhabaaa 💖biliyorum belki çoğunuz gitti, kitabı listeden falan çıkardınız ama napalım, benim ilham perilerim anca geldi.

Aslında yeni bir kitaba başlamak istiyordum ve yeni modeller aramaya başlamıştım. Aradıkça farkettim ki aslında kalbim hala yarım kalmış çiftlerimde, en azından bu hikayeyi bitirmeden, finalini yazacağıma yemin ettiğim çiftime final yazmadan başka hikayeye başlayamadım.

O zaman bu bölüm bize ilaç gibi olsun, devamlı olsun inşallahhh💖

Ne diyorduk?

Bölüme başlamadan önce yıldızı kaydırmayı unutmayın🌠

Ben kapıda ki Murat ve ailesine bön bön bakarken annem kolumu çimdikleyip beni kenara çekti ve kendisi karşıladı.

"Hoş geldiniz Aygün'cüm," annem koşup ilk başta arkadaşını öptükten sonra herkesle birer birer merhabalaşarak içeri aldı.

İlayda yanıma gelerek yanaklarımdan öptükten sonra kendime gelmiş ve misafirlerle ilgilenmiştim. Sonra tekrardan İlayda'nın yanına döndüm.

"Kızım niye bakmıyorsun mesajlara?"

"Ne mesajı, neden bahsediyorsun? Bana mesaj falan gelmedi ki hiç."

"Yine derse daldın dünyayla iletişimini kestin dimi?" İlayda kafasını senden bir halt olmaz der gibi salladı, "hadi yürü şu pijamalarından kurtulalım."

Bıkkınlıkla İlayda'nın peşinden odama yürürken oturma odasına göz atınca Murat'ın diken üstünde oturur gibi babamın yanında oturduğunu gördüm.

"Siz niye geldiniz?" ellerimi belime koyup dolabımın altını üstüne getiren arkadaşıma baktım. Defile elbisesi falan arıyorduysa çok yanılıyordu.

"Annen annemi aramış, babanla Murat geldiğinden beri hiç tanışmadılar ya, tanışıp kaynaşsınlar diye bizi buraya davet etti, bizde davete icabet ettik diyelim. Baban davet etmiş yani anlayacağın."

Ellerimle yüzümü sıvazlayıp saçlarımı karıştırdım. Babamın ne tepki vereceğini tahmin etmeliydim, bu kadar sessiz kalması bile mucizeydi. Ya bizi öğrenip daha çok erken derse? Ya onaylamazsa bizi?

" İlaydaaa, babam sabah beni Murat'la birlikte durakta gördü."

"Nee? Ve bunu bana şimdi mi söylüyorsun yani Sevgi? Yok artık ya!"

"Kızma bana güzelim, valla söyleyecektim de ders falan derken unuttum her şeyi." İlayda dolaptan bulduğu bir elbiseyi kafama fırlattı.

"Giy şunu çıkalım, senin hesabını sonra keseceğim ben," bir şey söylemeden kafamı salladım. Elbise dolabımı karıştırıp mavi, üstünde siyah beyaz çiçekler olan önü yırtmaçlı elbisemi bulmuştu. Sesimi çıkarmadan giyip saçlarıma çekidüzen verdim.

Nihayet beni istemeye gelmişler gibi olan saçma heyecanımı boş vererek odadan çıkmaya karar verdim.

Odaya girince beni ilk babam gördü.

"Bizde tam sizden bahsediyorduk kızım, gel yanıma otur." Eyvah eyvah...