Sevgi Çiçeği / Yarı Texting

🌺Bölüm 36🌺

Bayram, iş falan derken bölüm yayınlamayı unutmam...

Biriniz de demediniz ki bu yazar nerede? Öldü mü kaldı cık cık cık😑

Zaten yorum yok, aktiflik yok, finale yaklaşıyoruz diye trip mi atıyorsunuz bana bakayım?

Neysee, yeni bölümü fırlatıyorum ve yorum bekliyorum he ona göre 🥺

İyi okumalarr🌠

🌺🌺🌺

Babamın bugün evde olması iyi olmamıştı, aynı zamanda Murat'la beni görmesi de. Zaten Murat'ı gördüğü için tedirgindim, yoksa adamın evde olup olmaması benim için sorun değildi.

Ne saçmalıyordum ben?

Sanırım ev kapısının önünde olmanın gerginliğiydi bu, başka bir şey olamaz. Anahtarla kapıyı açıp sessizce eve girdim ve kulak verdim. Belgesel kanallarından biri açık olmalıydı ki içerden hayvanlardan bahseden bir ses vardı.

Odama geçerken kapıdan gölgemi gören babamın sesi yankılandı.

"Sevgi? Sen mi geldin kızım?"

"Evet baba, benim." Salona tam girmeden sadece kafam görünecek şekilde kapının önünde durdum. Babam beni görünce gülümsedi, ben de ona gülümsedim. Sonra dayanamayıp odadan içeri girdim ve gidip babama sarılarak yanaklarına öpücük kondurdum.

"Nasılsın güzelim? Okul nasıl gidiyor, alıştın mı iyice bakalım?"

"Alıştım baba, derslere önceden çalıştığım için kolay ilerliyor kısmen."

"Aferin benim öğretmen kızıma, iyi çalış dersine." Babam böyle söyleyince içimi ister istemez bir gurur dolduruyordu. Onları ve kendimi aynı anda mutlu etmeyi seviyordum. Ailemi asla üzmek istemezdim.

"Çalışırım babam." Kafasını sallayıp memnuniyetini bildirdi. Ben de daha fazla konuşmadığımız için sessizce çantamı alarak odama geçmiştim. Murat'tan hiç konu açmamıştı, bu biraz şüpheliydi aslında. Sonradan ne olacağını merak ediyordum.

Akşam üstü olupta ben derslerimi çalışmayı bıraktığımda tutulan sırtım kendini hatırlattı. Gerilerek kaslarımı gevşetmeye çalıştım. Bu bir kaç ayda kuaförün kapısının önünden bile geçmediğim için saçlarım baya uzamış ve omuzlarıma gelmişti. Kurşun kalemle saçımı toplayacak kadar ele gelir hale gelmişti. Anladığınız üzere tam ders moduna girmiştim.

Dış kapının çaldığını duyunca ara vermek amacıyla kalkıp kapıya ilerledim.

"Ben bakıyorum anne," bunu dememe rağmen annemin kapıya gelen adımları durmadı, aksine yanımda durdu ve kapıyı açmamı bekledi.

Kapıyı açtım. Murat, İlayda, Aygün teyze ve Kerem amca kapının önünde duruyorlardı. Murat'ın elinde baklava olduğunu düşündüğüm tatlı kutusu vardı.

Burada neler oluyordu?