I Still Choose You

Chapter 37: Dagat

"Please, forgive me" sinseridad niyang paghingi ng tawad kaya agad akong umiling.

"Naliwanagan mo na ako, vince. Malinaw ng niloko mo ko kaya sa tingin mo ba papaniwalaan pa kita? You broke my trust to you, you made me one of them. May balak ka pa bang sabihin ang totoo? At ngayon mo lang narealize na mahal mo na ko kasi iniiwasan kita? Edi, mas mabuti pa lang iwasan kita para alam kong mahal mo ko"

"No, babe please. I'm sorry. I know, I was a jerk but you change my life, you made me change and I can't let you go now. Please, hayaan mo kong patuloy magbago habang kasama kita"

"Then, I was so proud that I made you change. But I can't hold you right now, vince"

"Ako! Ako ang lalaban this time, vina. Kung lumaban ka nung una pwes ako ang lalaban sa dulo. I can't let you go away" mas lalo akong napa-iyak sa sinabi niya.

"Dapat ba akong maniwala? O, ginagawa mo lang ulit ito para mapalapit kay cassie?"

"Wala na akong paki kay cassie, ikaw na ang mahal ko ngayon"

"Kaya pala galit na galit ka sakin nung nakalimutan kong itext si cassie, alam ko na lahat ng dahilan kung bakit siya mas lagi mong nilalapitan. But I can let you go, huwag mo lang akong lokohin. Kaya kong magparaya basta sumaya lang ako"

"Mahal mo ba ako?"

"Of course, iiyak ba ako ng ganito kung hindi"

"Then, mahal din kita, vina" lumapit siya sakin at niyakap ako na mas lalo kong kina-iyak. Sobrang sakit pa rin, vince. Masarap sa pakiramdam ng marinig ko yun ngunit may kirot pa din sa puso ko. Akala ko nag-iinarte lang ang bida sa drama yun pala totoo talaga na masakit. Ngayon alam ko na ang pakiramdam. Ngunit wala kami sa teleserye kaya niyakap ko pabalik si vince. If you truly love someone, you can give another chance. If you truly love someone, then you know how to forgive even is so much hurt. But that's a love is, if you let him go, he can find someone who's better than you. And if you let him go, you're the one who will regret because you choose to be away than to forgive him. "I'm sorry" kumalas ako sa yakap at hinarap siya, para akong mas lalong nanghina ng makita ko siyang umiiyak.

"Stop crying, I know you made a mistake, but everyone made a mistake too because we are just human"

"Thank you, vina. Thank you" hinalikan niya ako sa noo at niyakap ulit. "I can't forgive myself if I let you go" ngumiti ako at agad siyang tinulak na agad niyang kinagulat.

"Really?"

"Of course"

"Then, kiss me--" agad niya akong hinalikan na kinapula ng mukha ko. This is our first kiss. "Yah!" Reklamo ko ng kagatin niya ang labi ko na kinatawa niya.

"Okay, I'm sorry"

"Tsk, you should treat me!"

"Then, say what you want and buy it---hahaha, just kidding" bawi niya ng mapangiwi ako.

"Sige, kay miguel na lang ako papalibre---"

"Yah!" Natawa ako at hinalikan siya sa labi. "Tyansing ka, ah!" Hinampas ko nga ito sa braso.

"Ah, ganun? Pwes, huwag kang hahalik sakin---"

"Joke lang, babe" tumalikod ako sa kaniya kaya niyakap niya ako mula sa likuran. "I love you, vina"

"I love you too"

ZY POV

Kanina pa ako tumatawa dahil kay zerill, sinubuan ko kasi siya ng hipon kaya agad siyang napangiwi dahil sinasaw ko ang hipon sa hot sauce.

"Hahaha, sorry na" hindi niya ako pinansin at patuloy lang siyang kumakain. "Hindi mo talaga ako papansinin?"

"Huwag mo ko kausapin" natawa na naman ako kaya tinalikuran niya ako.