Soulmates

09|| Hoerezoon

Soraya

Salim zal inmiddels nu boven de lucht hangen. Ik zit in de auto met Youssef. We vinden het allebei zo erg voor Salim. "Broer echt fucked up, waarom altijd hem" mompelt Youssef. "Ewa ja, is fucking kut."

Ik weet niet wat ik ga doen zonder hem. De nacht dat we samen sliepen in 1 bed. Ik voelde me zo comfortabel bij hem. En toen hij zei dat hij met mij wou trouwen. Ik smelte helemaal. Of toen hij uit de douche kwam. Damn hij heeft een sixpack.

Mohim ik vind het zwaar erg voor hem. Hij is een goede jongen. Ik werd helemaal van streek toen ik hem aggresief zag. Hij verdient zo veel beter. In gedachten verzonken denk ik na over Salim.

"Soraya alles komt goed" troost Youssef mij. "Als er iets is bel me, is op verzoek van Salim" gaat hij verder. Salim toch, altijd denken aan andere mensen. Youssef zet me af achter de hoek van men huis.

Ik open de deur. "Was het leuk bij je vriendin?" vraagt mama. Abdel grijnst naar me. "Ja mama, ze doet je de groetjes." Ik ga naar mijn kamer. Ik voel me leeg. Abdel klopt op de deur. "Kom binnen." "Alles oké?" Hij komt op de rand van me bed zitten.

Ik barst in tranen uit. "Ik vind het zo erg voor hem." snik ik. Abdel troost me. "Hij is een sterke jongen, hij komt er wel doorheen" sust Abdel me. Salim is inderdaad de sterkste jongen die ik ken.

"Soraya ik vind het zo goed van je dat je hem steunde." Ik glimlach. Ik geef Abdel een knuffel. "Hij wilt met me trouwen." mompel ik. "WACHT EENS EVEN, wat zei je me?!" zegt Abdel lachend. "Niks hoor." antwoord ik. "Dacht ik al" grijnst hij.

Morgen heb ik school. Ik kan dat echt niet skippen. Als ik teveel skip gaan ze mijn ouders bellen. Ik ga naar de badkamer. Ik maak me klaar om te gaan slapen. Ik doe men skincare, poets mijn tanden, en kam mijn haar. Ik doe mijn pyjama aan. Abdel geeft me een nachtzoen op mijn wang. En alles word zwart.

Volgende dag

Ik word vroeg wakker. Ugh school. Ik poets mijn tanden. Doe een comfortabele trainingspak aan en doe gewoon een beetje lipgloss op mijn lippen. Voor wie moet ik me mooi maken?

Vannacht kreeg ik een berichtje dat hij veilig is aangekomen in Marokko. Ze gaan morgen Reda begraven. Was ik er maar bij om hem te steunen. Ik neem snel mijn rugzak en doe mijn schoenen aan. Ik ben bijna te laat.

Onderweg kom ik Yasmina tegen. Ze omhelst me. "Meid wat erg voor je." "Ik ben naar school gekomen om me af te leiden, geen zin in medelijden vandaag" zeg ik. "Safii, ik begrijp je"

We stappen samen naar school. Ik kom aan, aan de schoolpoort. Ik voel iedereen naar me kijken. Youssef komt naast me stappen. "Gewoon negeren." fluistert hij. Ik voel dat hij zich ook bekeken voelt. We stappen naar onze les.

Ik ga op mijn plek zitten. De stoel naast me is leeg. Plots komt Qasim naast me zitten. Ugh toch niet die playboy. "Je ziet er knap uit vandaag." "Ik weet." antwoord ik verveeld. "Kom samen iets doen." vraagt hij. "Neen, ik heb al iemand." zeg ik fel. "Ik zie hem anders niet." antwoord hij. "Zijn jouw zaken niet."

Hierbij beïndig ik het vervelende gesprek dat ik met Qasim heb. Ik vind hem echt irritant. Dat hij maar met Naïma gaat muilen. Soort zoekt soort zeker? Ik probeer de voormiddag te doorstaan.

In de pauze ga ik buiten school op een bankje zitten. Ik wil even niemand zien. Yassine gaat rechtover me zitten. "Hier een sigaret dat ik normaal altijd geef aan Salim, jij mag hem oproken als je wilt." zegt hij. Waarom niet?