Soulmates

24|| Schuldgevoel

Salim

Vandaag is het een schooldag. Ik word wakker en maak me klaar. Mohamed is ook al wakker. Ik doe een goeie outfit aan. Ik doe een beetje mousse in me krullend haar en poets me tanden. Mohamed doet zijn haar in een dotje.

Mama is waarschijnlijk al gaan slapen van haar nachtshift van de vorige nacht. Mohamed en ik eten snel een beetje msemen en gaan de deur uit. Youssef is al aan de bushalte.

We begroeten hem met een boks "Wollahmeh ik heb gestudeerd voor die toets van Frans" zegt Youssef. "Le français c'est facile" zeg ik. "Je suis d'accord avec toi" zegt Mohamed. "Niet normaal jullie" rolt Youssef met zijn ogen.

De bus is zoals gewoonlijk te laat. "Deze kanker delijn altijd te laat tfoo" zegt Mohamed. "Wat als ik gewoon een bus ga kopen en mensen laten betalen" zegt Youssef. "Onze einstein is hier weer met ne geweldig idee" lach ik.

Na al dat gekibbel komt de bus toch. We nemen van achter plaats zoals gewoonlijks. Bij de volgende halte komt Yassine in de bus. Hij woont al wat in een betere gedeelte van de stad.

"Eywaa mon potos" zegt Yassine. Hij geeft iedereen een boks. Hij is weeral eens aan het klagen over zijn klas hoe handicap dat ze zijn. "Zo erg kan het toch niet zijn?" zegt Mohamed. Youssef kucht hard. "Mintakad hele vriendengroep van Naïma zit in me klas" zegt Yassine. (Wat zeg jij?) "Safi ik neem mijn woorden terug" lacht Mohamed.

Een paar haltes verder komen we aan op school.  Yassine en ik roken nog snel eentje voor de schoolpoort en gaan dan binnen. Op het schoolplein chillen we met de groep op onze bankjes. Soraya zit naast me. Youssef doet weeral eens de neckless en dat maakt iedereen aan het lachen.

De bel gaat. Yassine zegt gedag tegen ons en gaat naar zijn lokaal. Met de rest gaan we naar het lokaal van Frans. Mijn beste vak.

Tijdens de toets zie ik Youssef afkijken bij zijn buur. In no time geef ik mijn toets af want het ging echt makkelijk. Soraya is ook snel klaar.

Mohamed en Halima grinniken samen. Ze zitten naast elkaar. Mohamed praat elke dag over hoeveel dat hij haar haat tegen me. Hetzelfde krijgt Soraya ook elke dag te horen. Maar ze zijn echt voor elkaar gemaakt. Ze hebben het gewoon nog niet door.

De rest van de voormiddag gaat snel. In de pauze gaan we met zen allen snel naar stad voor een broodje te halen. Yassine, Mohamed en ik steken een sigaret op. "Niet die vieze shit in me gezicht blazen aub" zegt Halima. Soraya grinnikt. Mohamed blaast de rook hun kant op. Halima hoest zehma dramatisch.

In panos komen we Zayneb tegen. Ze heeft in de namiddag vrij. Yassine geeft haar een harstochtelijke kus. "Niet hier gekkie" zegt ze. "Ik kus je overal verstaan" zegt Yassine.

Soraya, Zayneb en Halima praten bij over meisjes dingen. Youssef is aan het uitleggen hoe je zijn zelfgemaakte saus maakt. "Is kapot lekker, ja toch Salim" zegt hij. "Wollah eerlijk ik moet hem gelijk geven" lach ik. "Imagine mijn zelfgemaakte saus met de mamita van Mohamed" zegt Youssef. "Wajaaaw stop hier" zeg ik.

Na dat iedereen heeft gegeten en afscheid heeft genomen van Zayneb gaan we terug naar school.

De rest van de dag gaat echt vlug. In no time is de schooldag om. Ik neem afscheid van Soraya. Ik geef haar een zachte kus en stap met de jongens naar de bushalte. Op de bus zie ik Adir en zijn vriend. "Salimm mon potoo" zegt Adir. Ze gaan bij ons vanachter zitten.