Soulmates

23|| Bouquet

Soraya

Ik sta met een goed humeur op. Ik ga naar beneden en zie Abdel beneden aan het aanrecht ontbijt maken. "E woeshoem ga je haar doen" lacht hij. "Ook een goeie morgen" geef ik hem speels een klap. Hij lacht en zijn kuiltjes komen tevoorschijn.

"Sbah el ghair sistaa" zegt hij op een gaye manier. "Abdel niet zo doen" lach ik hard. Ik eet de omelet op die hij voor me heeft gemaakt. Slaperig drink ik van de sinaasappelsap.

Ilias is ondertussen ook al beneden. "Ik heb slecht nieuws voor jullie" zegt hij op een serieuze toon.
Ik probeer zijn gezicht af te lezen maar het staat op pokerface. "Mindien" zegt Abdel kalm terug (Wat is er) Ik begin echt te stressen.

"Mama en papa komen vanavond aan in België" zegt hij enthousaist. De grootste glimlach komt op me gezicht. "Zeg wollah?" "Wollah" Abdel begint de zagroetat groet te doen. "Ska shuk" lacht Ilias. (Hou je mond jij)

"We moeten een paar mensen uitnodigen en iets lekkers klaarmaken" stel ik voor. "Goed idee ik zal een paar mensen vragen, maken jullie iets lekkers safi?" zegt Ilias. Ik knik.

Ik ga naar boven en begin me klaar te maken om naar de supermarkt te gaan. Ik doe gewoon een comfortable pakje aan en leg me krullen goed. Ik doe mijn skincare voor de dag en doe ook een beetje doorzichtige mascara op. Ik mag lipgloss ook niet vergeten. Daarna pak ik nog snel mijn tas en ben de deur uit.

Abdel gaat naar zijn werk en Ilias moet nog revalideren van zijn snijwonde. Ik stap tevoet naar de supermarkt ietsje verder. Ik heb een boodschappenlijstje gemaakt zodat ik zeker niks vergeet. Ik ga Marokkaanse koekjes maken, lekkere hapjes en kipbastilla als hoofdgerecht.

Ik stap de winkel binnen en ga naar de rij waar de bloem staat. Plots hoor ik een familière stem. "Ewaa Soraya" glimlacht Bilal. "Ewaa Bilal" Hij geeft me een boks. "Ga je een feestje geven?" vraagt Bilal. Hij ziet me winkelkar. "Jaa me ouders komen terug van Marokko, jouw familie is ook uitgenodigd hoor" "Shokrane voor de invitatie" glimlacht hij. "En wat doe jij hier?" lach ik. "Eten halen duhh" lacht hij terug. "In de rij met bloem, mhmm lekker hoor" grinnik ik. "Ewaja ik zag je staan en wou eens gedag zeggen, mag toch ofniet" lacht Bilal. "Mag zeker" glimlach ik.

Na eventjes gepraat te hebben met Bilal heb ik al mijn benodigdheden. Ik reken af. "Ben je tevoet?" vraagt Bilal. "Jaa me3liesh is echt dicht bij" "Nee ik ga je naar huis brengen" zegt hij. "Bilal is echt niet nodig" Ik probeer de zware zak op te tillen. Hij neemt de zak van me over en legt hem in zijn kofferbak. "Ik zei het was geen probleem, waarom moet je altijd zo doen?" lach ik. "Jouw broer gaat me vermoorden als ik zen kleine zusje alleen met die zware tas over straat laat  lopen" grapt hij. Ik stap in.

"Alles goed met Yassine?" vraag ik aan Bilal. Op school word het drukker en ik zie Yassine de laatste tijd niet zoveel. Ik vraag me af hoe het gaat met hem. "Jaa hmdllh alles goed met hem" zegt Bilal.

"Blijkbaar is zijn vriend samen met jou" lacht Bilal. "Hoe weet jij dat nou weer" grinnik ik. "Alsof ik niet praat met Yassine" grinnikt hij terug. Ik lach. "Maar als die kerel je iets doet je mag altijd bij ome Bilal komen om hem een goed pak rammel te geven hé" lacht Bilal. "Ome Bilal yek? we verschillen maar 2j" grap ik terug. "En Salim is de liefste jongen die ik ken, hij behandelt me zo goed dus geen rede om dat te doen" ga ik verder. "Zo hoort het" knikt Bilal.

"En heb jij iemand?" vraag ik. Ookal ken ik Bilal persoonlijk niet zo goed om zulke dingen te vragen, voel ik me op dit moment wel comfortabel genoeg. Hij was altijd al 1 van de jeugdvrienden van Abdel maar daar stopte de lijn. "Nee, vrijgezellen leven hou ik meer van" grapt hij. "Iedereen heeft wel iemand nodig Bilal" "Komt wel goed Soraya" Hij geeft me een warme glimlach.