Soulmates

21|| Athena 2.0

Salim

Wraak.

Eindelijk tijd voor wraak.

Ik draag een assault rifle langs mijn rug en een glock onder mijn riem. Ik draag ook een kogelvest. Ik doe mijn bivakmuts op. Mohamed naast me draagt een zware shotgun. Hij heeft ook een bivakmuts op. Yahya is nog steeds in revalidatie.

Met meer dan 20 mannen gaan we naar het adres. Woede gaat door me heen en is het enigste wat me doet helder denken. Hij gaat nu dood. Ik ga hem zelf met me eigen handen koudmaken.

Tijdens de rit staar ik naar de achtergrond van mijn gsm. Een foto van Reda. Mijn Reda. Tranen branden in het achterste van mijn ogen.

Met de mannen herhalen we het plan nog eens. Ashafar is van mij en de rest bekommert zich om de Algerijnen die het appartemenscomplex verdedigen. Waarschijnlijk komen we voor hun niet onaangekondigd.

We komen aan bij het appartementscomplex. "Voor Reda" fluistert Mohamed. "Voor Reda" zeg ik terug.

De andere mannen zeggen ons na.

"Voor Reda"

Een enkele traan rolt over mijn wang. Ik stap de wagen uit met Mohamed aan mijn zijde. De mannen achtervolgen ons en we stappen naar de binnenplaats.

Ik zie jongens met Yamaha petjes ons naderen. De maan schijnt fel in de nacht. Het zijn zoals verwacht Algerijnen.
"Ces putains de marocains veulent juste entrer ici" zeggen de jongens  tegen elkaar (Die fucking Marokkanen willen hier naar binnen)

Pensez-vous que nous ne parlons pas français? Conard." zeg ik fel tegen hem. (Denk je dat we geen Frans spreken? Klootzak.)

"Fils de pute, 3andak à ta parole" zegt een andere jongen met lang haar. (Hoerezoon pas op met wat je zegt)

"Nique ta mère." Ik spuug voor zijn voeten.

Dan is de hel losgebroken.

"ALLER CHERCHER LES GARS" roept er een jongen met een blauw petje op. (Haal de jongens)

Voor dat we het beseffen beginnen de jongens een kreet te roepen naar elkaar. Er komen tientallen jongens op het dak staan. Ze hebben allemaal vuurwerk vast.

"Athena 2.0" lacht Mohamed.

Maar wij hebben echte wapens en kogelvesten. Kunnen ze echt niet tegen op.

Mohamed en ik proberen onopgemerkt te begeven naar de trap van de appartementen. De andere mannen zijn druk bezig met vechten tegen de jongens van het appartementscomplex. Kennelijk staan ze allemaal aan de kant van Ashafar. Putain. Dat Soufian me zomaar heeft bedrogen is echt wreed. Kanker junkie ik ga hem zwaar hard neerknallen.

We zijn bijna aan de trappen. Plots gooit er een jongen vuurwerk naar ons. Mohamed kan het nog optijd teruggooien. "Spiderman reflex yek?" lach ik. "Wollahila"

Gezinnen proberen via de nooduitgangen weg te vluchten uit het appartemenscomplex. Met al dat vuurwerk lijkt het wel op een oorlog. Ik zie een vrouw hard huilen. Meskiena. Mijn gedachten worden snel onderbroken en ik focus me terug op me doel.

Ik ga naar het verdiep van Souffian. Mohamed volgt me aan mij zijde. Ik kan door de ramen de mannen beneden zien vechten. Wij zijn de grote jongens met de grote wapens. In plaats van kleine straatjongetjes met vuurwerk. Ashafar was hier duidelijk niet op voorbereid.