Butterflies in my stomach (Completed)

Thanks to my sprained ankle <3

"Don't worry about anything; instead, pray about everything. Tell God what you need, and thank Him for all He has done. Then you will experience God's peace, which exceeds anything we can understand. His peace will guard your hearts and minds as you live in Christ Jesus."

Philippians 4:6-7

Guys! salamat po sa pagtangkilik ng story ko! Sana patuloy niyo pong suportahan through reading, commenting and voting. XD

Salamat po!!! :DD

Xeni's POV

"Re-renz?" laking gulat ko pagkakita ko sa kanya sa pinto.

"Bakit ka nandito?" pagtutuloy ko. Sa sobrang gulat ko hindi ko na naisip ng ayos ang dapat kong sabihin. Pansin ko na hindi 'yun ang inaasahan ni Renz.

"Hello din Xeni. "Renz at napatingin kay Liam na kasalukuyang hawak ang paa ko.

A-W-K-W-A-R-D

"...at Liam..."pagtutuloy niya.

Liam waved back kay Renz and sat beside me sa sofa. Napabuntong hininga siya tabihan ko dahilan para muki akong mapatigin sa kanya.

"Anong nangyari?" Renz habang umuupo din sa tabi ko, nasa gitna kasi ako ng sofa kaya ayun... ERRR

"Clumsiness. Hehe." Pabiro kong sabi.

"Natapilok ako. Naapaakan ko kasi ang sintas ng sapatos ko on the way pauwi."

"At buti na lang andyan si Liam, binuhat niya si Xeni papunta dito." sambit ni Kuya Nico habang hinahanap ang bandage. Nandito pa pala siya? Haha.

"Ayos ka lang ba Xeni? Masakit ba?"- Renz na akmang titignan din ang sprained ankle ko at bakas ang pag-aalala.

"Renz, wag ka na masyadong mag-alala. All she need is an ice pack."sambit ni Liam in his serious manner na ikinagulat ko at ni Renz. Hindi naman kasi siya gaanong nagsasalita sa school eee.

"Kuya Nico, may ice pack po ba kayo?" Liam.

*Kuya nico??*nasa isip ni Renz

"Ah, oo. Sige antay lang." sagot naman ni kuya na pinipigil ang ngiti.

*I'm feeling the tension here.* isip ni Nico

Nabingi kami sa saglit na katahimikan. Grabe lang! The feeling na pag-gitnaan ka ng lalaking mahal mo at ng lalaking nagmamahal sayo. Waah. Kabado lang.

"So Renz, bakit ka nga pala napadaan?"- pasimple kong tanong sa kanya.

"Gusto ko kasing i-check kung nakauwi ka ng ayos kaya after ng practice, nagmadali agad ako dito." he replied.

"Ah ganon ba. Hindi ka na sana nag-abala pa. Tumawag ka na lang siguro or... or nagtext."

I sensed the uneasiness ni Liam sa tabi ko. Suddenly I realized na para kaming couple ni Renz na nag-didiskusyon sa simpleng bagay. Baka ma-turn off si Liam. (Assumer's disease </3)

"Here Liam, ice pack." Kuya Nico

Liam stood up and took the ice pack kay kuya. "Li-am ako na." nakangiti na nahihiya kong sambit sa kanya habang kinukuha ko ang ice pack sa kanya.

"You can't. Ako na"- Liam with a smile on his face enough to make my heart pound.

>////<  Shimay!

Kilig ako!!!

Tama na! Huwag mo na akong pakiligin pa!!

I'm blushing!! Again!