Butterflies in my stomach (Completed)

My heart belongs to HIM<3

1 Corinthians 13:4-8 Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud.  It is not rude, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs.  Love does not delight in evil but rejoices with the truth.  It always protects, always trusts, always hopes, always perseveres.  Love never fails. But where there are prophecies, they will cease; where there are tongues, they will be stilled; where there is knowledge, it will pass away.

Xeni's POV

Si..

Raffy...?

"Xeni!! Kapagod akala ko nasa south ka.. si Tiffany naman hindi nilinaw. >_<" sabi ni Raffy habang hinihingal at napaupo sa tabi ko.

I stared at him blankly.

"Oh, ayan na naman ang tingin mo."

"Huh, anong tingin?"

"Kahapon pa ako nakakatanggap ng disappointed look sayo. Oo, alam ko namang hindi ako ang inaasahan mo." Natatawang sabi ni Raffy.

"Aissh. Sensya naman." Nahihiya kong sabi.

"Ayos lang Xeni, 'wag mo lang dalasan. XD"

"Hehe. Nakakaasar ka talaga Raffy." >///>

Pero seriously, akala ko si Liam ang makakapareha ko.. umasa ako ng konti.. bakit kasi ganito ang script? >_>

Gusto ko sanang itanong kung nasaan si Liam kaya lang nakakahiya.

"Xeni, start na tayo. Marami-marami  din 'to." At tinignan na ni Raffy ang dala niyang script. Tumango naman ako at hinarap ang script.

***

Nag-focus lang kami sa pag-aaral at pagkakabisado ng script at ng flow ng istorya. Kapansin-pansin lang ang laman nito pero hindi na ako gaanong nag-react kay Raffy at ayaw kong ipahalata na pamilyar lahat ng scenes. Saan kaya ito nahugot ni Tiffany?

Matapos ng ilang oras ng pagmememorize, nagsimula na kaming magrehearse ng walang script. Well, ako lang pala ang walang script na hawak, kinuha ni Raffy. At dahil sa wala ng time, multi-tasking. Habang naglalakad papuntang canteen, habang kumakain ay nagpapractice kami. Grabe lang talaga.

"Yey, kabisado mo na!" pagdidiriwang na sabi ni Raffy at umapir pa sakin.

"Ang galing kasi ng partner ko! XD" tugon ko sa kanya.

"Apir tayo ulit dyan! HAHA." At tuwang-tuwa kaming dalawa dahil natapos na namin ang pagre-rehearse. Sana lang wag ko makalimutan. >_<

Matapos ang mabilis na pagkain ay nagtungo na kami sa backstage ng assembly hall. Dito kasi ipapalabas ang play at marami ang manunuod. Invited ang mga elementary at lahat ng highschool ay nandito.  Pagpasok namin ng kwarto na nakalaan sa section namin, wow lang.

Para kaming.. I mean silang nagkakagulo.

May sumisigaw ng 'paabot ng glue', 'kailangan ng confetti', 'nasaan na ang toyo' at kung anu-ano pa. Nasa kabilang side naman ang ilang mga kaklase kong kumakain ng lunch.  

"Xeni, nandito ka na pala. Memorize mo na ang script?"bungad na tanong sakin ni Monette habang inaayusan ang kaklase ko.

"Yeps."  Mabilis na sagot ni Raffy sa kanya.

"Monita, may kailangan tayong pag-usapan,may kasalanan ka sakin. +_+"

"A-he-he. Mamaya na lang, busy ako." Pagpapalusot ni Monita sabay kuha ng spray net.

>_>

"Ay nako Monette, isa ka ba sa pasimuno ng script na 'to? Aminin mo na." Taas kilay kong tugon sa kanya.