Butterflies in my stomach (Completed)

The star called Sirius

"Do not be anxious about anything, but in every situation, by prayer and petition, with thanksgiving, present your requests to God. And the peace of God, which transcends all understanding, will guard your hearts and your minds in Christ Jesus." Philippians 4:6-7

Xeni's POV

Lumipas ang isang linggo na punong-puno ng stress.>_<

Maraming quizzes and homeworks. Puyat everyday.

Foundation week na kasi next week at isang linggo ang celebration at walang klase. Saya no?

Pero bago mo naman malasap ang isang linggo ng kasiyahan at pagtulog ay kailangan mo munang dumaan sa isang linggong paghihirap. Puro practice din sa play, sa next Wednesday din kasi ang play/Valentines Day.

One week, ang daming nangyari at nakakapagod.

:/

About kay Liam, ayun pinapakilig pa niya din ako sa kabila ng napakabusy na schedule. Kahit papano ay seatmate ko siya no though hindi namin napapagusapan ang holding hands thingy na 'yun. I don't have the guts to confront him. Nagkakausap kami minsan pero about sa projects and schoolworks naman 'yun. Pero still a single conversation with him completes my day.. <3

One more thing, mas madalas ng sumama samin si Tiffany. Gusto niya daw makipagkaibigan at bonding din since wala siyang ka-close friend masyado. And everytime may practice kami sa play, arghh.

Can't help but get jealous. Nakiki-ride on na siya sa team-up nila ni Liam. Kaya minsan hindi ko alam kung it's just a play or it's a real thing for her or him or both. Tsk.

Aishhh. -_-

I just thank God its Friday at makakapahinga na din.

I missed sleeping. >_<

Ay isa pa pala, about kay Renz. Nagbago siya. Hindi na siya gaanong nagsasalita sakin pero magkasabay pa din kami tuwing hapon at pinapagdala niya pa din ako ng gamit. I felt his cold presence kapag magkasama kami.

Hindi ko naman din siya matanong kasi I really don't want to face him and break his heart again, ayokong mag-away kami. Or simply takot akong harapin ang nararamdaman niya sa sakin. Pero isa lang ang malinaw, ayoko na siyang saktan pa. Hindi ko na kayang saktan ang pusong tapat magmahal sakin, that's the least thing I can do for him. </3

Tok-tok!

"Bukas yan."sambit ko. Nasa kwarto na ako ngayon at nagsusulat ng diary. Girl's thing, ^_^

"Xen, bili ka naman ng toyo sa labas, nabitin lang itong pang adobo. Eto ang pambayad oh."- malambing na utos ni mama at inilagay ang pera sa study table ko pagkatapos ay umalis na din.

Nag-ayos lang ako ng kaunti at dumiretso na rin akong lumabas ng bahay.

Di naman kalayuan ang tindahan dito at hindi din naman nakakatakot maglakad kasi may poste naman ng ilaw sa daan.

Pagdating ko sa tindahan.

"Ate pabili nga po ng toyo." sambit ng isang lalaking nakatayo sa harap ng tindahan.

"Sampung piso lang." rinig kong sagot ni Aling Vianne.

Pagharap sakin ng lalaki na bumibili. laking gulat ko sa nakita.

"L-Liam?!"

O_O

"Hi Xeni." nakangiti niyang tugon.

"Bakit ka nandito?" bulalas ko. Arggh. Wrong question. Waah.

"Ayaw mo ba akong makita?"- Liam

>\\\>