Hoofdstuk 8

453 16 1
                                    

Op de fiets richting Cynthia geniet ik van het beetje zon dat er is en de zachte wind die door mijn haren blaast. Tijdens het werk moeten we verplicht een staart in maar op de fiets heb ik het vaak toch nog even los hangen.
Ik rij Cynthia's straat in en kijk op mijn horloge en besef dat ik gewoon te vroeg ben. Ik zet mijn fiets weg en bel bij Cynthia aan die verbaasd de deur opent. "Je bent te vroeg." zegt ze. Ik grinnik en knik. "Klopt kwam ik ook net achter." Ik loop bij haar naar binnen en zeg haar ouders gedag. Cynthia pakt haar laatste spullen en dan gaan we weg.
"Denk je dat we genoeg geld hebben om deze vakantie naar Portugal te kunnen gaan?" vraagt Cynthia. Ik haal mijn schouders op. "We werken nu al bijna twee jaar maar het zijn uit eindelijk maar een paar maanden in een jaar." zeg ik.
"Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit echt gekeken hoeveel het is." zeg ik. Cynthia knikt instemmend. We hebben altijd gezegd dat we naar Portugal zouden gaan maar ik ben diep in mijn hart heel erg bang om daar heen te gaan. "Cynt vind jij het niet ook eng om te gaan." vraag ik haar.
Ze kijkt mij aan en knikt dan. "Ik ook." zeg ik snel. We fietsen stilletjes veder naar ons werk.
Als we binnen komen vraagt Olivier gelijk hoe onze examens gaan. We maken even een praatje en dan krijgen we onze opdrachten en ik moet gaan serveren. Cynthia staat zoals zo vaak achter de bar. Het is een beetje ons vaste ritme geworden. Maar ik vind het wel fijn ik vind het altijd wel fijn om een beetje buiten te zijn. Cynthia is daar minder van al maakt het zonnetje het voor haar altijd al wat makkelijker.
"Kijk eens wie daar zitten." zegt Cynthia met een grijns naar buiten. Ik kijk de kant uit en zie Rein zitten met zijn vrienden. Ik krijg gelijk een glimlach op mijn gezicht. Ik pak het dienblad maar zie dat ze al wat te drinken hebben. Ik loop een beetje rond en ga naar de mensen die aangeven dat ze willen bestellen. Na een tijdje loop ik naar de jongens toe omdat Rein naar mij seinde.
"Willen jullie wat bestellen?" vraag ik hun. "Doe maar 4 keer een portie friet." zegt Rein. Ik knik en schrijf het op. "Willen jullie nog meer?" vraag ik terwijl ik de andere jongens aan kijk. Maar snel mijn blik weer naar Rein toelaat gaan die aangeeft dat ze niks meer hoeven. Ik loop naar binnen en geef de bestelling door aan Cynthia. Dan loop ik weer naar buiten en haal nog wat bestellingen op. Als de friet klaar is loop ik met de borden naar buiten.
"4 portie's friet." zeg ik uit gewoonte om ze daarna uit te gaan delen. Als ik weg wil lopen houd Owen mij tegen door wat te zeggen. "Dus wat vond je van het filmpje?" vraagt hij. Ik glimlach "Rein kan mooi zingen als je dat filmpje bedoeld tenminste." beantwoord ik zijn vraag.
Owen knikt "Die bedoelde ik zeker dus wanneer gaan jullie op jullie tweede date." vraagt hij.
"Owen laat het ik regel het zelf echt wel." zegt Rein zachtjes tegen Owen terwijl hij naar mij kijkt. "Met jouw schiet het niet op Rein." zegt Owen terwijl die grijnst. Ik glimlach even naar Rein. "Het komt wel goed hoor Owen." zeg ik tegen hem en loop dan snel weer weg.
Als Cynthia en ik klaar zijn na 2 uurtjes werken kleden we ons snel weer om en gooi ik mijn haar los. "Zullen we even over het strand lopen?" vraag ik aan Cynthia. Ze kijkt mij aan maar knikt dan.
Op het strand besluiten we toch even te gaan zitten omdat lopen hartstikke zwaar is. "Wil je dit jaar naar Portugal?" vraag ik haar. Cynthia knikt gelijk "Ik weet dat het moeilijk gaat worden en alles maar we moeten er toch een keer heen."
Ik knik en kijk naar de zee. "Het is gewoon zo raar en ik mis haar zo verschrikkelijk." zeg ik zachtjes.
Cynthia knuffelt mij en voordat ik het weet lig ik in haar armen te huilen. "Ik mis haar ook." zegt Cynthia en aan haar stem te horen is ze ook aan het huilen.
"Maar als we nou gewoon een vakantie daar boeken en ook wat andere leuke dingen gaan doen dat is wat Nienke zou willen." zegt Cynthia. Ik knik instemmend. We moesten van deze situatie het beste maken want dat was inderdaad wat Nienke had gewild.

Nothing like us || Rein van DuivenbodenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu