Portrait || Xavier Thorpe

-The Past Repeats Itself-

Girasole'un Anlatımı

Bir kaç gündür Xavier ile kalıyordum ve ona yardım ediyordum. Müdür, Xavier'in babası gidince kalmam için izin vermişti.
Yaraları git gide iyileşiyordu.

Kapı çaldı ve içeri birisi girdi. "Xavier, umarım iyisindir. Doktorlardan durumunun iyiye gittiğini öğrendim. Sen de istersen artık tedavine okulun hastanesinde kalarak devam edebilirsin."

Xavier konuşmaya başladı. "Okula geri dönebilirim."

Müdür Roux bana döndü. "O zaman senin de derslerinden ayrı kalmana gerek kalmayacak."

Biraz daha konuştuktan sonra çıkıp gitti.

Xavier konuşmaya başladı. "Weems kesinlikle daha iyiydi."

"Bence de."

Bir süre sonra Xavier okula geldi ve okul hastahanesine gitti. Daha dersler bitmediği için koridor boştu ve bu sayede Xavier'in yürümesi daha kolay olmuştu.

"Sen istiyorsan derslere git. Zaten çok fazla geri kaldın. Sınavlar da başlamak üzere, en azından son konuları öğrenirsin."

"Haklısın." Xavier'i öpüp hastaneden çıktım. İlk önce odama gidip formlarımı giyecektim ama Annalise eşyalarının neredeyse hepsini benim tarafıma yığdığı için ilk önce onun eşyalarının tamamını yatağına attım.

Formalarımı giyip derse gittim ve boş olan sıraya oturdum. Derse geldiğime pişman olmuştum çünkü aklım Xavier'de kalmıştı.

Onun da derslere geri dönmesi uzun sürmezdi. Yaraları yavaş yavaş iyileşiyordu.

Ders bittiğinde Emrys yanıma geldi. "Bir süredir okulda yoktun. Xavier'in kaza geçirdiğini duydum. Onunla mıydın?"

"Evet."

"Durumu nasıl?"

"Daha iyi."

Pek fazla konuşasım yoktu bu yüzden kısa cevaplar verip geçiştiriyordum. Emrys de bunu anlamış olacaktı ki elini omzuma koydu. "Senin moralin pek iyi değil gibi daha sonra konuşuruz." dedikten sonra kalktı.

Kalkarken bir elini karnına doğru bastırdı ve nefesini sesli bir şekilde verdi. "Sana ne oldu?"

"Odayı toparlarken biraz kendimi zorlamışım."

Başka bir şey söyleyecekken öğretmen sınıfa girdi ve Emrys'de kendi sırasına gitti.

Ders sırasında ne zaman başımı kaldırıp ona baksam bana bakıyordu. Biraz rahatsız edici bir hal almaya da başlamıştı.

Dersler bittikten sonra eşyalarımı topladım ve tam gidecekken omzuma dokundu. "Yapacak işin yoksa-"

Gerçekten durmadan bir şeyler yapmak istemesinden sıkılmıştım. Xavier'in yanına gideceğimi de biliyor olmalıydı ve ona rağmen soruyordu. "Aslında var, Xavier'in yanına gideceğim."

Başka bir şey demesini beklemeden direkt Xavier'in olduğu yere gittim. Telefonuna bakıyordu ben de gidip yan tarafta duran koltuğa oturdum.

"Dersler nasıl geçti."

"Çok sıkıcı, seni düşünüp durdum."

"Umarım notları iyi almışsındır çünkü buradan çıkınca bana ders çalıştıracak birine ihtiyacım olacak."

"Merak etme, Ben sana bir şekilde hepsini anlatırım."
Güldüm.

"Doktor birkaç güne buradan çıkabileceğimi söyledi."

"Bu mükemmel zaten seninle doğru düzgün vakit geçirmeyi özledim."

Yanına gittim ve yatağın yanına oturdum bir elimi yanağına koydum. Korktuğum şey gerçek olmuştu, Geçen yıl kendini tekrarlıyordu. "

Elini elimin üzerine koydu ve gülümsedi.

" Dikişlerin falan acımıyor değil mi? Ne zaman alınacak onlar."

"Doktor buradan çıkmadan önce alacağını söyledi ama yinede zorlamamalıymışım."

"İstersen git bir şeyler falan ye üzerine rahat bir şeyler giy. Zaten kaç gündür benim için uğraşıyorsun."

"Pekii, üzerimi değiştirip birşeyler yedikten sonra geri geleceğim ama."

"Tamam tamam."

Yanağını öptükten sonra odama çıktım. Annalise odadaydı ve onun yatağının üzerine attığım eşyalarını topluyordu. Wednesday ve Enid'in ilk başta tanıştıklarında yaptıkları gibi odayı ikiye bölmemiz gerekiyordu yoksa delirecektim.

"Hyde'ın saldırdığını duydum."

"Evet."

"Xavier'i az kalsın öldürüyormuş. Siz son anda bulmuşsunuz öyle mi?"

"Evet?"

"Şuan nasıl?"

"Daha iyi."

Dedikten sonra bana ait olan giyinme dolabında üzerimi değiştirip rahat bir eşofman takımı giydim. Ve bir şeyler yemeye indim.

Ben tabağıma yiyeceğim şeyleri alıp boş bir masaya oturmuşken Emrys geldi. "Yanına gelebilir miyim?"

"Tabi."

Karşıma oturdu, hiç konuşmadan yemeğimizi yiyorduk ama aramızdaki sessizliği bozan o oldu.

"Benimle neden konuşmuyorsun? "

"Seninle konuşmadığımı nereden çıkarttın?"

"Girasole, yanlış bir şey mi yaptım?"

"Hayır sadece aklıma takılan şeyler var."

"Ne gibi."

"Bu seferki Hyde'ın kim olduğu konusu gibi."

Başka bir şey söylemeden yemeğine döndü ve ben de yemeğim bitince kalkıp tekrardan Xavier'in yanına geldim.

Beni görünce kocaman gülümsedi ve yatağında yana kayıp oturmam için yer açtı.

Yanına oturdum, o da konuşmaya başladı."Doktora ve biraz da Bay Roux'a ısrar ettim. Yarın sabah erkenden buradan çıkıyorum."

Bu günlerde aldığım en iyi haber bu olabilirdi. Onu çok sarsmayacak şekilde sıkıca sarıldım.

****

Okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️

Lütfen oy sayıları düşmesinn