ပြောင်းလဲ သွားသည့် အယ်မလီ ပုံမှာခေတ်စကားအရဆို tachi ဆန်တယ်ဆိုရလေမလား သို့မဟုတ် top vibe အပြည့်ဖြစ်သွားတယ် ဆိုရလေမလား ပင် ။ ဆံပင်မှာလည်း မတိုလွန်းပဲ ဂုတ်ဝဲခန့် အကုတ်လေးသာ ဖြစ်ပြီး အညိုမကျ မမည်းမကျလေး ဆိုးထားသည် ။ ပြီးနောက် ဆိုင်ထဲမှ ထွက်လာစဥ် အယ်မလီ ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားသည်။
"ဆုံလည်း ဆုံတတ်သပါ့ .. " ဟု ဆိုလိုက်သူမှာ လဲ့နုရည် ။ ဒီတစ်ခါ လဲ့နုရည် နှင့်ဆုံရသည်ကို အယ်မလီ ဝမ်းသာမိသည်မှာ အမှန် ။
ထို့နောက် အယ်မလီ နှင့် လဲ့နုရည် လည်း ကော်ဖီ ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် နှစ်ယောက်သား အတူ ထိုင်ရင်း စကားစမြည်ပြောကြတော့သည် ။
"ဒီတစ်ခါတော့ လီလီရှင်းပါရစေ အစ်မ..."
"တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ရေစက်ကလည်း မနည်းဘူးထင်ရဲ့ ..လေယာဥ်ပေါ်ကတည်းက ဆုံတာ အခုထိပဲ "
"ဟုတ်ပါ့..."
အယ်မလီ လည်း လဲ့နုရည်အား စကားအထိုက်အလျှောက်ပြန်ပြောနေတော့၏။
"ဟို ....ဒီက အစ်ကနာမည်က လဲ့နုရည်ဟုတ်တယ်မို့လား "
ထိုစကားကြောင့် လဲ့လည်း အနည်းငယ် ထူးဆန်းသွားသည် ။
"တို့နာမည် ညီမကို ပြောပြခဲ့ဖူးတယ်လား "
"ဟို...ဒေါက်တာဆွေနုရည်ရဲ့ ညီမ မဟုတ်လား "
"မြတ်စွာဘုရား ..."
ဘုရားတလိုက်သည်က အစ လဲ့နုရည်တွင် ဆွေနုရည်၏ အငွေ့အသက်များစွာရှိသည်။
"ဟယ်...တို့ အစ်မလတ် နဲ့ သိသာလား "
"ဟုတ်..."
အယ်မလီ လည်း ရုတ်တရက်ဆိုသလို ထိုင်နေပုံကအစ ပြင်လိုက်ရင်း။
" ဒေါက်တာတို့ ညီအစ်မ တွေက ရုပ်ချင်းအတော်ကိုဆင်တာပဲ ။ အစ်မအကြီးဆုံးနဲ့လည်း တွေ့ဖူးတယ် "
"အာ...တို့ ပိုချောပါတယ် "
အယ်မလီ လည်း မချိပြုံး ပြုံးလိုက်မိ၏။
"ဘာလဲ ..တို့ အစ်မက ပိုချောတာလား ၊ အခု သူမရှိပါဘူး ။ တို့ ပိုချောတယ် ဖြေလိုက် အဲ့တော့ "
YOU ARE READING
My Dearest Swe (Completed)
Romanceတော်တော့်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အမျိုးသမီးကြီးပဲ ကြာရင်ဖက်နမ်းမိတော့မယ်
