"ဒေါက်တာက အရှည်ကြိုက်ရင် နောင် အရှည်ကြီးပဲထားမယ်လေ ၊ ဒါနဲ့ ..ဒီနေ့ ဒီနေ့မှ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါက်တာနဲ့ မတွေ့ဖြစ် မပြောဖြစ်တဲ့ရက်တွေ မှာ ဒေါက်တာ့ကို သိပ်လွမ်းတာပဲ " ဟု စွန့်စားစွာပို့လိုက်မိသည် ။
သို့သော် ဆွေနုရည် ဆီ မှ ပြန်စာမလာတော့ချေ။
"ကောင်းရော...ငါဟာလေ တော်တော့် ကို "
အယ်မလီ လည်း မိမိဘာသာ အပြစ်တင်မဆုံးပေ ။
နောက်တနေ့ မနက် မနက်စာဝိုင်းတွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားထိုင်နေသော်လည်း ဖွားအေ ဖြစ်သူနှင့် စကား ပြောခြင်းမရှိသည့် သမီး ဖြစ်သူကြောင့် အယ်မလီ့ အမေလည်း အနေခက်နေရသည်။
"ဒီနေ့ ...." အယ်မလီ မှ စကားစလိုက်သည် ။
"အင်း သမီး "
"ဒီနေ့ သမီး အပြင်သွားမလို့ မာမီ "
"ဘယ်လဲ သမီး.."
"visa ရုံးပါ ။ ပြီးရင်သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ သွားတွေ့မလို့ "
"visa က ပြည့်ပြီမို့လား ..."
"အင်း လိုတော့လိုပါသေးတယ် "
ဖွားအေ ဖြစ်သူလည်း အယ်မလီ ကို မသိမသာ ကြည့်နေမိသည် ။
"ဆက်နေမှာလား ..ပြန်မလား သမီး "
အယ်မလီ လည်း မိခင်ဖြစ်သူမေးခွန်းအတွက် အဖြေကို ပြန်ဖြေဖို့ အချိန် အတော်ယူနေရ၏။
"သမီးကတော့ ဆက်နေမယ် တွေးထားတယ် ..."
မိခင်ဖြစ်သူ လည်း သမီး ဖြစ်သူ အဖြေကြောင့် ပြုံးလိုက်ပေမဲ့ ထို အချိန် ဖွားအေ ဖြစ်သူမှ
"နေမယ်ဆိုလည်း တစ်ခုခု လုပ် ...ဒီတိုင်းချည်း နေမနေနဲ့ "
"မေမေ.."
အယ်မလီ မျက်နှာတည်သွားပြီး ဖွားအေ ဖြစ်သူ ကို သေချာကြည့်လိုက်သည် ။
"စိတ်ချပါ ...."
နောက်ဆုံး ပြုံးလိုက်သည့် အပြုံးမှာ အသက်မပါချေ။
ထို့နောက် ကော်ဖီ ဆိုင်တွင် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နှင့် အတူ ထိုင်ရင်း အခြေအနေကို ပြန်ပြောပြနေသည့် အယ်မလီ။
YOU ARE READING
My Dearest Swe (Completed)
Romanceတော်တော့်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အမျိုးသမီးကြီးပဲ ကြာရင်ဖက်နမ်းမိတော့မယ်