DEĞİŞİM Serisi | Yarı Texting (BİTTİ)

1. Kitap - 7. Bölüm

Laura

Gözlerimi araladığımda kendimi yerde buldum. Doğrulup etrafıma baktım. Odamdaydım. Ama sanki fırtına kopmuş gibiydi. Ayağa kalktım ve aynada kendime baktım. Çok korkunç görünüyordum. Ama en korkunçu ellerimdeki kan izleri oldu.

"Neler oluyor ya? Neden hiçbir şey hatırlamıyorum ki."

Dün gece neler olduğundan bile haberim yoktu. Hala eski benliğindeydim. Dün gece ne olmuştu da böyle haldeydim.

...

Aşağı indiğimde holün ortasında birkaç kişi 2 tane polisle konuşuyordu. Bir kız beni gördüğünde polisin arkasına saklandı.

"O işte, katil oydu. O öldürdü!"

Dedi bağırarak. Herkes bana baktığında neler olduğunu anlamıştım.

"Buraya gel Laura."

Yanlarına gittiğimde kadın olan polis beni incelerken defterinde birkaç not aldı.

"Laura Anderson. Dün geceki olayla ilgili bir şey gördün mü?"

"Hayır görmedim. Ne oldu ki?"

"Laura'yı suçlamayın. O bir kaza geçirdi ve 4 aydır hiç uyanmadı."

Birisi omzuma dokunduğumda arkama baktım. Emily gülümseyerek bana bakıyordu.

"Hiçbir kanıt yok. Ama araştırmaya devam edeceğiz. Yine geliriz."

Dedi polis ve kapıya doğru gittiler. Herkes dağılırken, ben de kapının oraya gittim. Kadın polis dışarda bekliyordu. Beni görünce yanıma geldi.

"Ben gerçekten hiçbir şey bilmiyorum. Dün ne oldu ki?"

"Malikanenin köşelerinde tam 5 tane darp edilmiş kız cesetleri bulduk."

"Oh, bu korkunçmuş efendim. Ama Laura yapmadı. Ben eminim."

Dedi Emily yanıma gelerek.

"Peki öyleyse. Tekrar geleceğiz."

Dedi ve arkasını dönüp bizim yanımızdan uzaklaştı.

"Burada neler olduğunu anlatabilir misin? Neden beni korudun ki?"

"Birincisi, kardeşim seni seviyor ve onu üzmek istemiyorum. İkincisi, soyumuz için birbirimizi korumalıyız."

Ben hiçbir şey anlamamıştım. Ama her şeyi tekrar baştan anlatınca kendimden nefret ettim. Emily'e gıcık olsam bile, sonuçta Sam'in ablasıydı.

Anlatmayı bitirdiğinde ben kendimden geçmiştim. Bunu ben yapmış olamam. Ben bir katil değilim.

...

"Hahaha."

Kahkahalar etrafta yankılanırken ben ellerimle kulaklarımı kapattım.

"Katilsin sen, katil!"

Hayır, ben bir katil değilim. Hayır, hayır, hayır.

"Lütfen dur. Canım yanıyor!"

"Katil katil katil!"

Sesler giderek artmaya devam ediyordu. Korkuyordum. Ben katil değildim. Hiçbir şeyden haberim yoktu.

Shadows of the night appear
(Gecenin gölgeleri ortaya çıkıyor)

My eyes, they're dripping like rain
(Gözlerim, yağmur gibi damlıyor)

Slowly falling from the sky
(Yavaşça gökten düşüyor)